Opeens ben je oud. De brief voor de griepprik is op de mat gevallen. Mag je met de andere oudjes in het donker van de avonduren je prik gaan halen.
Je hebt het nog een tijd tegen kunnen houden door snerende opmerkingen over de 50+ beurs maar de tijd heeft je ingehaald. En om je heen wordt alles steeds jonger. Agenten van amper 16 jaar zo lijkt het. En niet te spreken voor een studentje als minister president en de veelvuldige deskundigen vermoedelijk van amper 12 jaar die op de media allerlei oude onzin in een nieuwe saus opdienen.
Maar niet opgeven en blijven ademen loont.Om te noemen slow cooking. Daar is mijn generatie mee groot gebracht. Een maaltijd opdienen binnen 15 minuten was vloeken in de kerk. We spraken over stoofschotels, gebraden kip, kalfschenkel in de oven etc etc. Het langzame koken bracht al het goede uit de dis. Intussen zijn we tijdelijk ingehaald door de kant en klare sausen en pakjes zoutoplossingen voor de smaak. Maar er is hoop. Nu heet het opeens slow cooking. Dat klinkt echt modern. Om op te volgen.
Vroeger werd dat gewoon koken genoemd. Tijd maken voor het samenstellen van een eenvoudige maar voedzame maaltijd zonder dat je de rest van de avond een nare nasmaak hebt van de Mononatriumglutamaat, ook beter bekend als Ve-Tsin de smaakversterker.Dus ga je lang genoeg mee dan komt het weerom. Ben je opeens geheel up to date. Jammer dat ik enige jaren geleden die afgrijselijke oranje keuken uit het huis heb gesloopt.Was zeker vandaag aan de dag weer helemaal in. Niet te spreken over het behang met oo zo groote motieven en liefst in felle kleuren. Back to the seventies.
Blijf ademen en lachen..en blijf vooral ver van de aspidistra en sloffen…
zondag 31 oktober 2010
woensdag 27 oktober 2010
Denkworm AFM goud niet waard
Ad Verbatim: site AFM.nl
=De AFM (Autoriteit Financiele Markten) bevordert de zorgvuldige financiële dienstverlening aan consumenten. Bedrijven en personen die financiële diensten verlenen, moeten deskundig en betrouwbaar zijn. De informatie van financiële ondernemingen en pensioenuitvoerders dient feitelijk juist, begrijpelijk en niet misleidend te zijn.=
En toch laten zij zich verleiden om van de week aan te geven dat het kopen van goud risico’s met zich meeneemt. En dat moet dus voorzichtig worden gedaan. Kun je je het nog bonter maken? Goud opeens risico vol.
Toch altijd beter dan alle finaciel luchtkastelen die ons zijn voorgetoverd. De financiële ramp van 2009 en 2010 waar aardig wat belastingcenten tegenaan zijn gegooid is het toonbeeld geweest van gebrekkig toezicht en onnodig hoge risico’s bij de consument neer leggen.
Had u indertijd goud gekocht had u zich nu helemaal kapot gelachen. Uw pensioendatum had u gemakkelijk met enige jaren naar voren kunnen brengen. hoezo waardevermindering.
In het vaandel van de AFM staat er de financiële diensten betrouwbaar moeten zijn.
Daarvan is zover ik weet weinig van gebleken. Koopsompolissen waar er meer kosten dan revenuen aan vast zitten. Aandelentransacties in lekke Amerikaanse mandjes en als grand finale nog steeds toestaan dat bij door de overheid uit de brand geholpen banken nog bonussen mogen uitkeren.
In deze tijd zouden de commentaren van de AFM zich beter kunnen richten op de ruime discrepantie tussen door de bank geleend geld en het uitzetten daarvan, met name in een tijd waar juist banken meer zouden moeten meedenken om de omslag naar groei weer aan de gang te krijgen.
=De AFM (Autoriteit Financiele Markten) bevordert de zorgvuldige financiële dienstverlening aan consumenten. Bedrijven en personen die financiële diensten verlenen, moeten deskundig en betrouwbaar zijn. De informatie van financiële ondernemingen en pensioenuitvoerders dient feitelijk juist, begrijpelijk en niet misleidend te zijn.=
En toch laten zij zich verleiden om van de week aan te geven dat het kopen van goud risico’s met zich meeneemt. En dat moet dus voorzichtig worden gedaan. Kun je je het nog bonter maken? Goud opeens risico vol.
Toch altijd beter dan alle finaciel luchtkastelen die ons zijn voorgetoverd. De financiële ramp van 2009 en 2010 waar aardig wat belastingcenten tegenaan zijn gegooid is het toonbeeld geweest van gebrekkig toezicht en onnodig hoge risico’s bij de consument neer leggen.
Had u indertijd goud gekocht had u zich nu helemaal kapot gelachen. Uw pensioendatum had u gemakkelijk met enige jaren naar voren kunnen brengen. hoezo waardevermindering.
In het vaandel van de AFM staat er de financiële diensten betrouwbaar moeten zijn.
Daarvan is zover ik weet weinig van gebleken. Koopsompolissen waar er meer kosten dan revenuen aan vast zitten. Aandelentransacties in lekke Amerikaanse mandjes en als grand finale nog steeds toestaan dat bij door de overheid uit de brand geholpen banken nog bonussen mogen uitkeren.
In deze tijd zouden de commentaren van de AFM zich beter kunnen richten op de ruime discrepantie tussen door de bank geleend geld en het uitzetten daarvan, met name in een tijd waar juist banken meer zouden moeten meedenken om de omslag naar groei weer aan de gang te krijgen.
dinsdag 26 oktober 2010
Denkworm Youps hemd
Een geval van hemd nader dan den rok. Tijdens een TV interview het eigen onbenullige probleempje van je zoon regelen. Een verwende knaap welzeker die weer de nieuwste telefoon van rijke pappie heeft ontvangen en er als gewoonlijk een puinhoopje van gemaakt heeft. Een student ga maar na. Moet pappie erbij halen om voor hem in te springen. Om te huilen. Dat wordt nou straks de burger waar wij met veel centen aan de studie hebben meebetaald die ons land vooruit zal moeten helpen. Ik mag hopen dat het geen arts of chirurg gaat worden, laat staan rechter want dan zijn de rapen echt gaar.
Nu komt onze BN schreeuwlelijk op de proppen met een opgeblazen niemendalletje en onder het vaandel ik doe het ook voor anderen plugt hij wel zijn eigen ellende ertussen. Vanzelfsprekend zal T mobile met rassé tred het bagatel direct oplossen, want kosten gaat het. Voor de andere stakkers die geen BN pappie hebben is het wachten tot de storm geluwd is of zij nog geholpen gaan worden.
Je zou je klacht net voor die van kroost van’t Hek hebben ingediend en hup kun je het voorlopig even schudden. Want de schuddebuik van ’t Hek heeft voor eigen belang effe alles in het honderd laten lopen.
Had toch iets beters verwacht…worden zijn grappen ten kosten van anderen toch iets minder leuk…
Nu komt onze BN schreeuwlelijk op de proppen met een opgeblazen niemendalletje en onder het vaandel ik doe het ook voor anderen plugt hij wel zijn eigen ellende ertussen. Vanzelfsprekend zal T mobile met rassé tred het bagatel direct oplossen, want kosten gaat het. Voor de andere stakkers die geen BN pappie hebben is het wachten tot de storm geluwd is of zij nog geholpen gaan worden.
Je zou je klacht net voor die van kroost van’t Hek hebben ingediend en hup kun je het voorlopig even schudden. Want de schuddebuik van ’t Hek heeft voor eigen belang effe alles in het honderd laten lopen.
Had toch iets beters verwacht…worden zijn grappen ten kosten van anderen toch iets minder leuk…
zondag 24 oktober 2010
Denkworm circus Wilders
Rechter die zich laten piepelen door eigen onvoorzichtig gedrag. Of was hier sprake van een verborgen politieke agenda?
Men mag verwachten van iemand die het ambt van rechte bekleed voldoende tussen de oren heeft om te begrijpen dat een proces met een politicus alle aandacht zal krijgen. Als het bovendien over een aardig gevoelig onderwerp gaat is het evident dat je voldoende afstand van de zaak weet te nemen.
Maar niets van dat alles, rechters zijn ook maar mensen en niet menselijks is hen vreemd zullen we maar zeggen.
Intussen draait Moskowitz,pardon Moskowicz zijn rondjes en weet op het juiste strategische moment de betrokken rechters buiten spel zetten. Dit is triest voor het ambt niet voor de heren onder den Toga. Hier is door deze rechters een brevet van onvermogen afgegeven die zijn weerga niet kent.
Blijkbaar zijn we op dat niveau ook mediageil geworden en maar hopen dat dit extra browni punten oplevert. Dus niet. Zijn het circus Wilders gewoon vermalen.
Vrouwe Justitia wordt niet voor niets met blinddoek tentoongesteld. Ze kan dus wel zien maar in het rechtsafweging is zij onafhankelijk en iedereen een alles voor haar gelijk.
De vraag blijft dan wie wordt er nou beter van? Guess?
Uurtje factuurtje……
Men mag verwachten van iemand die het ambt van rechte bekleed voldoende tussen de oren heeft om te begrijpen dat een proces met een politicus alle aandacht zal krijgen. Als het bovendien over een aardig gevoelig onderwerp gaat is het evident dat je voldoende afstand van de zaak weet te nemen.
Maar niets van dat alles, rechters zijn ook maar mensen en niet menselijks is hen vreemd zullen we maar zeggen.
Intussen draait Moskowitz,pardon Moskowicz zijn rondjes en weet op het juiste strategische moment de betrokken rechters buiten spel zetten. Dit is triest voor het ambt niet voor de heren onder den Toga. Hier is door deze rechters een brevet van onvermogen afgegeven die zijn weerga niet kent.
Blijkbaar zijn we op dat niveau ook mediageil geworden en maar hopen dat dit extra browni punten oplevert. Dus niet. Zijn het circus Wilders gewoon vermalen.
Vrouwe Justitia wordt niet voor niets met blinddoek tentoongesteld. Ze kan dus wel zien maar in het rechtsafweging is zij onafhankelijk en iedereen een alles voor haar gelijk.
De vraag blijft dan wie wordt er nou beter van? Guess?
Uurtje factuurtje……
dinsdag 12 oktober 2010
Rome revisited (il Ristorante)
Eten kun je in deze stad als de beste. Voor elke smaak is er wel een uitspanning die aan alle culinaire wensen kan voldoen. Toch is de race naar de euro ook hier in volle gang. Met name het uit den zak van de toerist geld kloppen voor zaken die vraagtekens achterlaten. Om er een paar te noemen die ik niet eerder had mogen vernemen.
Onder de noemer –servizio- een extra item op de rekening heb ik na uitdrukkelijk verzoek in het plaatselijke Romeinse dialect de volgende uitleg gekregen:
Servizio= dit is omdat u een schone tafellaken en servetten heeft gekregen
Servizio= dit is voor de ongevraagde olijfolie en de azijn die op tafel worden gezet.
Servizio= u wilt toch dat de obers ook nog wat verdienen
Servizio= kan elk verzinsel van de baas van het restaurant om extra 4-6 euris in rekening te brengen.
Dit kan dan nog alleen weggewerkt worden als je in plat Romeins begint stennis te maken. Dus voor de gemiddelde toerist niet weggelegd.
Jammer eigenlijk omdat je er een vies gevoel aan overhoudt. Smaakt het eten achteraf toch minder.
Aan de ander kant kun je in Trastevere de vroegere- slechte wijk- van Rome anders meemaken. Trastevere of te wel trans Tevere (over de rivier) de rivier die Rome doorsnijdt. Dus over de rivier heen gezien vanuit het oude Rome centrum. Een wijk die grenst aan Regina Cieli een gevangenis die stamt van de 17e eeuw en nog steeds gebruikt wordt. Vreemde naamgeving Reginale Coeli=koningin der hemelen= voor een oord waar de zwaarste misdadigers hun straf mogen uitzitten.
Terug naar het eten.
La Tana de noiantri= (vertaald ons hol) een restaurant midden in Trastevere met obers van een gemiddelde leeftijd van rond de 60. Obers die echt nog voor de klant gaan. Een ruime kaart met alle Romeinse specialiteiten die tijdens het lezen van de kaart de wateren in de mond aanspreken. Een kroon op de gulheid van het Italiaanse dis.
Eten voor een redelijke prijs, een leuke bediening en voedsel die eer doet aan de Italiaanse keuken. Pizza uit de steenoveen op hout gestookt. Tomatensaus van echte tomaten, verse sla zeer ruime vis en vleeskaart en tot slot een koffie waar je van kunt gaan stuiteren, niet te spreken over de verschillende caloriebommen van heerlijke toetjes.Servizio no way, kennen ze niet .Je bent hier om van het eten te genieten. De wijn van het huis is gewoon goed. De bediening vlot en meedenkend als je niet uit het menu wijs kunt worden. Een Engelse tekst is beschikbaar, de vertaling laat soms wat te wensen over maar doet niet af aan de aanwijzingen van de obers.De prijs die je uiteindelijk betaald is omgerekend per persoon de prijs van een aangeklede Mac in onze Heimat.
Ik zal de Tana missen….
Onder de noemer –servizio- een extra item op de rekening heb ik na uitdrukkelijk verzoek in het plaatselijke Romeinse dialect de volgende uitleg gekregen:
Servizio= dit is omdat u een schone tafellaken en servetten heeft gekregen
Servizio= dit is voor de ongevraagde olijfolie en de azijn die op tafel worden gezet.
Servizio= u wilt toch dat de obers ook nog wat verdienen
Servizio= kan elk verzinsel van de baas van het restaurant om extra 4-6 euris in rekening te brengen.
Dit kan dan nog alleen weggewerkt worden als je in plat Romeins begint stennis te maken. Dus voor de gemiddelde toerist niet weggelegd.
Jammer eigenlijk omdat je er een vies gevoel aan overhoudt. Smaakt het eten achteraf toch minder.
Aan de ander kant kun je in Trastevere de vroegere- slechte wijk- van Rome anders meemaken. Trastevere of te wel trans Tevere (over de rivier) de rivier die Rome doorsnijdt. Dus over de rivier heen gezien vanuit het oude Rome centrum. Een wijk die grenst aan Regina Cieli een gevangenis die stamt van de 17e eeuw en nog steeds gebruikt wordt. Vreemde naamgeving Reginale Coeli=koningin der hemelen= voor een oord waar de zwaarste misdadigers hun straf mogen uitzitten.
Terug naar het eten.
La Tana de noiantri= (vertaald ons hol) een restaurant midden in Trastevere met obers van een gemiddelde leeftijd van rond de 60. Obers die echt nog voor de klant gaan. Een ruime kaart met alle Romeinse specialiteiten die tijdens het lezen van de kaart de wateren in de mond aanspreken. Een kroon op de gulheid van het Italiaanse dis.
Eten voor een redelijke prijs, een leuke bediening en voedsel die eer doet aan de Italiaanse keuken. Pizza uit de steenoveen op hout gestookt. Tomatensaus van echte tomaten, verse sla zeer ruime vis en vleeskaart en tot slot een koffie waar je van kunt gaan stuiteren, niet te spreken over de verschillende caloriebommen van heerlijke toetjes.Servizio no way, kennen ze niet .Je bent hier om van het eten te genieten. De wijn van het huis is gewoon goed. De bediening vlot en meedenkend als je niet uit het menu wijs kunt worden. Een Engelse tekst is beschikbaar, de vertaling laat soms wat te wensen over maar doet niet af aan de aanwijzingen van de obers.De prijs die je uiteindelijk betaald is omgerekend per persoon de prijs van een aangeklede Mac in onze Heimat.
Ik zal de Tana missen….
zondag 10 oktober 2010
Rome revisited (Chiese)
Chiese ofwel kerken. In Rome de stad van de honderden kerken krijg je maar niet genoeg. Maar er zit iets anders aan vast. De katholieke kerkuitingen zijn in Rome over het algemeen barok en overdadig. Teveel putti, teveel wulpse marmeren bilpartijen, teveel van alles. En als klap op de vuurpijl muziek uit blik en niet te vergeten devotie kaarsen die vervangen zijn door lampjes die een bepaalde tijd branden voor een euro. Niet echt om enig religieus gevoel op te roepen. Allemaal veel te schreeuwerig en bovendien zijn de bezoekers gekleed alsof ze naar het strand gaan met alle stemvolumes van dien.
Toch kun je hier en daar nog een glimp ontwaren van een rustige plek waar tijd een gevoel samenkomen. Waar begrip ontstaat voor die grote gemeenschap van gelovigen. Bij il Tempio di Vesta in Rome staat aan de overkant een byzantijns kerkje. Met als grootste bezienswaardigheid –La bocca della Verita- Ofwel de mond van de waarheid. Een groot rond marmeren gezicht met een opening bij de mond waar je je hand naar binnen kunt steken. In de Romeinse tijd werd beweerd dat als je je hand erin stak en je bij een vraag van de rechter niet de waarheid sprak de priesters aan de achterkant je hand afhakten. Een mooie scene gebruikt in een film met Gary Grant en Audrey Hebburn. Een scene waar Gary zijn liefde uitspreekt en als hij zijn hand terugtrekt deze in zijn mouw verdwenen is. Mijn moeder vond dit vroeger een van de toppunten van romantiek in de film. Verplichte kost voor jongens van 12.
Wil je de Bocca zien kun je gemiddeld 45 minuten in de rij staan. Niemand die even de moeite neemt om in de kerk zelf te kijken. Een oase van rust in romaanse stijl weg van het malende verkeer buiten waar gregoriaanse gezangen op laag volume klinken. De aankleding is Spartaans. Hier en daar gerestaureerde fresco’s en een simpel altaar. Alles spreekt een serene rust uit.
Wat weinigen weten is dat onder de kerk zich een tweede kerk bevind uit de tijd van de Romeinen. Je moet een aantal reden lager op het oude niveau van Rome dalen. Daar bevindt zich een kleine kamer met twee zuilen galerijen en nissen in de muren van 3 bij 4 meter. De ruimte is verder geheel leeg zonder opsmuk. Enkel een schilderijtje van Maria en kind sieren het altaartje. Toch raakt dit de gevoelens meer dan alle opulentie en wulpsheid van alle andere grote kerken.Rust in zuivere eenvoudige vorm. Er word er door de bezoekers fluisterend gesproken alsof zij beseffen op een bijzondere plek te zijn, waar honderden jaren geleden gelovigen in eenvoud samenkwamen.
De oude dame blijft interessant…
Toch kun je hier en daar nog een glimp ontwaren van een rustige plek waar tijd een gevoel samenkomen. Waar begrip ontstaat voor die grote gemeenschap van gelovigen. Bij il Tempio di Vesta in Rome staat aan de overkant een byzantijns kerkje. Met als grootste bezienswaardigheid –La bocca della Verita- Ofwel de mond van de waarheid. Een groot rond marmeren gezicht met een opening bij de mond waar je je hand naar binnen kunt steken. In de Romeinse tijd werd beweerd dat als je je hand erin stak en je bij een vraag van de rechter niet de waarheid sprak de priesters aan de achterkant je hand afhakten. Een mooie scene gebruikt in een film met Gary Grant en Audrey Hebburn. Een scene waar Gary zijn liefde uitspreekt en als hij zijn hand terugtrekt deze in zijn mouw verdwenen is. Mijn moeder vond dit vroeger een van de toppunten van romantiek in de film. Verplichte kost voor jongens van 12.
Wil je de Bocca zien kun je gemiddeld 45 minuten in de rij staan. Niemand die even de moeite neemt om in de kerk zelf te kijken. Een oase van rust in romaanse stijl weg van het malende verkeer buiten waar gregoriaanse gezangen op laag volume klinken. De aankleding is Spartaans. Hier en daar gerestaureerde fresco’s en een simpel altaar. Alles spreekt een serene rust uit.
Wat weinigen weten is dat onder de kerk zich een tweede kerk bevind uit de tijd van de Romeinen. Je moet een aantal reden lager op het oude niveau van Rome dalen. Daar bevindt zich een kleine kamer met twee zuilen galerijen en nissen in de muren van 3 bij 4 meter. De ruimte is verder geheel leeg zonder opsmuk. Enkel een schilderijtje van Maria en kind sieren het altaartje. Toch raakt dit de gevoelens meer dan alle opulentie en wulpsheid van alle andere grote kerken.Rust in zuivere eenvoudige vorm. Er word er door de bezoekers fluisterend gesproken alsof zij beseffen op een bijzondere plek te zijn, waar honderden jaren geleden gelovigen in eenvoud samenkwamen.
De oude dame blijft interessant…
zaterdag 2 oktober 2010
Rome revisited (Il traffico)
Weer eens in Rome voor zaken. De stad waar een deel van mijn jeugd is doorgebracht. Inmiddels een oude nog steeds prachtig geklede oude dame die wel iets gerafeld aan het worden is op de randen.
De wegen zijn allemaal vol geparkeerd aan twee kanten. We spreken centimeter werk tussen de een en de andere auto. Het verkeer is hels. De strijd om de vierkante centimeter tussen bussen brommers motorfietsen vrachtwagens en auto’s is moordend. Zodra er ruimte is direct met volgas rijden want anders is dit binnen luttele seconden gevuld.
Van onze zakelijke relatie vernemen ik dat de allang geen parkeer boeten meer uitschrijft omdat dat in een stad van a 7 miljoen inwoners een onbegonnen zaak is.
Wel wordt nog het dubbel parkeren of het blokkeren van uitritten hard aangepakt. Dus auto’s op stoepen op zebrapaden op hoeken op elke plek waar een auto inpast staat er dan ook een. De stad is op de grens van een verkeersinfarct. Als alle auto’s opeens de weg zouden kiezen staat heel Rome volledig stil. Dit zou een absoute verademing zijn. De stilte… Maar voorlopig gaat het verkeer 24 uur op 24 uur in volle vaart gewoon door. Zelfs op zondagen zijn er in de binnenstad files.
Gelukkig heeft het openbaar vervoer busbanen. Daar vertoeven mislukte autoracers die nu achter het stuur van een bus met automatische versnelling hun wedstrijddriften uitleven.
Staan wij hangend aan handgrepen in de bus. Stoppen we met piepende banden bij een halte waar een oud dametje met een stok te kennen heeft gegeven mee te willen rijden. De bestuurder van de bus doet de deuren open en blijft in zijn spiegel kijken of de dame met stok eindelijk aan boord is. Deuren dicht. De oude dame beweegt zich langzaam naar de achterste rij stoelen en keert zich naar voren om de zitpositie aan te nemen. Het moment voor de bestuurder van de bus om plankgas te geven. De betrokken dame valt door de G- krachten netjes in haar stoel en blijft door de snelheid van optrekken aan haar zitplaats gepind.Na een dag bussen heb je avonds het gevoel van in een fitnessruimte urenlang gewichten hebben zitten pompen. De arm en rugspieren hebben wat te lijden gehad. Als oudere het openbaar vervoer gebruiken is dit in Rome tot bijna een vorm van vrijwillige euthanasie verworden. Wordt je niet door een bus die met 70 km/uur aanscheurt plat gereden,wordt je binnen de bus nog eens lichamelijk gemangeld. Maar waar malen we over.
De bussen komen er wel om de 5 minuten langs en bovendien kun je voor een enkele euro binnen het uur met bus een metro door de hele stad reizen.
Kunnen we wat van leren.
De wegen zijn allemaal vol geparkeerd aan twee kanten. We spreken centimeter werk tussen de een en de andere auto. Het verkeer is hels. De strijd om de vierkante centimeter tussen bussen brommers motorfietsen vrachtwagens en auto’s is moordend. Zodra er ruimte is direct met volgas rijden want anders is dit binnen luttele seconden gevuld.
Van onze zakelijke relatie vernemen ik dat de allang geen parkeer boeten meer uitschrijft omdat dat in een stad van a 7 miljoen inwoners een onbegonnen zaak is.
Wel wordt nog het dubbel parkeren of het blokkeren van uitritten hard aangepakt. Dus auto’s op stoepen op zebrapaden op hoeken op elke plek waar een auto inpast staat er dan ook een. De stad is op de grens van een verkeersinfarct. Als alle auto’s opeens de weg zouden kiezen staat heel Rome volledig stil. Dit zou een absoute verademing zijn. De stilte… Maar voorlopig gaat het verkeer 24 uur op 24 uur in volle vaart gewoon door. Zelfs op zondagen zijn er in de binnenstad files.
Gelukkig heeft het openbaar vervoer busbanen. Daar vertoeven mislukte autoracers die nu achter het stuur van een bus met automatische versnelling hun wedstrijddriften uitleven.
Staan wij hangend aan handgrepen in de bus. Stoppen we met piepende banden bij een halte waar een oud dametje met een stok te kennen heeft gegeven mee te willen rijden. De bestuurder van de bus doet de deuren open en blijft in zijn spiegel kijken of de dame met stok eindelijk aan boord is. Deuren dicht. De oude dame beweegt zich langzaam naar de achterste rij stoelen en keert zich naar voren om de zitpositie aan te nemen. Het moment voor de bestuurder van de bus om plankgas te geven. De betrokken dame valt door de G- krachten netjes in haar stoel en blijft door de snelheid van optrekken aan haar zitplaats gepind.Na een dag bussen heb je avonds het gevoel van in een fitnessruimte urenlang gewichten hebben zitten pompen. De arm en rugspieren hebben wat te lijden gehad. Als oudere het openbaar vervoer gebruiken is dit in Rome tot bijna een vorm van vrijwillige euthanasie verworden. Wordt je niet door een bus die met 70 km/uur aanscheurt plat gereden,wordt je binnen de bus nog eens lichamelijk gemangeld. Maar waar malen we over.
De bussen komen er wel om de 5 minuten langs en bovendien kun je voor een enkele euro binnen het uur met bus een metro door de hele stad reizen.
Kunnen we wat van leren.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
