Na een paar dagen gewend te raken aan het prettige leven ,
de restaurants in de omgeving bezocht komen de kriebels om de heerlijke
etenswaren op de markten eens zelf te gaan bereiden. We houden het simpel. Het
worden saucisses van een supermarche. De camping verbiedt BBQ bij de tent of
caravan. Er is een voor algemeen gebruik opgestelde grillplek.
Geen probleem, glas wijn in de ene hand de worsten in
plastic en naar de grillplaats. De plek is uitgegraven in de heuvel en er zijn al
een man of 6 bezig te grillen. Grillen op zijn ouderwets. Het vuur van droge hazelaars
takken, die grijs verbrand voor grillen, de optimale warmte geven. De geur van
grillades van vlees en vis komen je met golven tegemoet. Er wordt gepraat, wijn
gedronken door de heren en ook nieuws uitgewisseld. Mijn buurman aan de gril is
een gezette fransman die sardientjes aan het grillen is. Ik merk in het frans
op dat ik van de geur ga watertanden. Ik heb dit amper uitgesproeken of de man
biedt mij een heerlijk gegrilde sardien aan. Moet je proeven vanochtend op de
vis markt gehaald. En toegegeven het smaakt heerlijk. Het brengt de maagsappen
direct aan het werken.
We beginnen koetjes kalfjes te spreken en al gauw gaat het
over de wederzijdse politiek in het eigen vaderland. We worden het snel eens-
het is overal gewoon een corrupte bende. Ja ik werk bij een bedrijf. Hij ook
bij de Peugot fabrieken de buurt van
Parijs. Leuke autos maar door interne bezuinigingen op staal een onderdelen is naar
zijn mening de kwaliteit met sprongen achteruitgegaan. Hij is een van de
medewerkers met een heleboel jaren achter de rug en blijft van mening dat de
nieuwe auto’s de la croutte(rommel) zijn.
Komen we op het vlak van het eten te spreken. Binnen een korte tijd heb ik de adressen van markten slagers ,broodbakkers in de omgeving die de moeite waard zijn in mij bezit.
U koopt toch geen worsten van de supermarkt? Ja we waren lui geweest. Je moet naar slager Lois in Sorede gaan want die maakt zelf worst en vooral zijn merguez (zeer kruidig worstje) zijn beroemd.
Komen we op het vlak van het eten te spreken. Binnen een korte tijd heb ik de adressen van markten slagers ,broodbakkers in de omgeving die de moeite waard zijn in mij bezit.
U koopt toch geen worsten van de supermarkt? Ja we waren lui geweest. Je moet naar slager Lois in Sorede gaan want die maakt zelf worst en vooral zijn merguez (zeer kruidig worstje) zijn beroemd.
Dus de volgend dag in
de middag op strooptocht naar lekker eten. De bakker vinden we al snel door de
heerlijke geur die in de straat ons tegemoet komt .En ja het is een echte
bakker die op houtvuur brood bakt .Croissants Pain de Campagne, stokbrood zo
uit de met hout gestookte fornuis. Watertanden en voorzoen van twee nog warme baguettes
gaan we verder.
De slager heeft de winkel op het plein bij de kerk. De
winkel is vol want er staan ook mensen buiten op hun beurt te wachten. Ouderwetse
slager die slacht snijdt en voorbereid. De rollade wordt met de hand gesneden
opgerold en van een touwwerk voorzien. De merguez zien er zeer aanlokkelijk
uit. In de winkel aangekomen blijkt de slager iemand te zijn die van humor
houdt. Guitig buikje een vol gezicht en maar grappen maken over hammen en
andere vleeswaren. Staat er achter ons een struise blonde buitenlandse dame.
Aan de omvang en vooral de rode kleur van de huid, de gezonde sandalen een
licht t shirt en een korte broek kun je dat niet misgokken. Als daarnaast de voorpui
veel moeite heeft in de beperking van het t- shirt te blijven, is de
veronderstelling juist. De slager kijkt over zijn klanten heen en begint in het
plat frans, dus alleen voor ingezetenen bedoeld, de betrokken dame te
beschrijven. Hij gaat zelfs verder met voor de aanwezige dames kenbaar te maken
dat zijn worsten in het voorportaal van de dame een goede plek zouden vinden,
met een knipoog. Instemmend gegrinnik van de vrouwelijke allochtonen. Als
bovendien mevrouw Wurstchen besteld blijft het snikken bij de aanwezigen
doorgaan. Of zij er pap van lust. De dame glimlacht minzaam en lijkt niet te
begrijpen waarom het gaat.
Bij het afrekenen draait zij bij het weggaan nog even om en zegt in perfect frans =ton petit cornichon ne me derangerais pas du tous, die kleine augurk van jou zou ik niet eens voelen…..= De slager kleurt rood en stamelt een excuus. In de winkel breekt de hel los van het lachen. Ah la France toujours des surprises…..
Bij het afrekenen draait zij bij het weggaan nog even om en zegt in perfect frans =ton petit cornichon ne me derangerais pas du tous, die kleine augurk van jou zou ik niet eens voelen…..= De slager kleurt rood en stamelt een excuus. In de winkel breekt de hel los van het lachen. Ah la France toujours des surprises…..
Trouwens de vleeswaren zijn en waren van beste kwaliteit. We
zijn er nog vaak naar toe gegaan. Echter zodra je me blond haar en sproeten de
winkel betrad hield de slager zijn opmerkingen voor zich.
Er volg meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten