Denkworm= de bibliotheek=

Je weet wel een gebouw waar een serene rust heerst, gedempte stemmen en de lichte geur van vergaand papier. De balie waar de vraagbaak staat die je direct langs de juiste kastenwand leidt en daarmee je queeste naar boeken draagbaar maakt.

Daar is dus als gevolg van de val in de Sargasso zee van efficiëntie letterlijk en figuurlijk een eind aangekomen. Het gebouw is een tijdje gesloten geweest wegens-verbouwing-. Dus nieuwsgierig mijn wekelijks bezoek weer opgestart.

De ingang is volledig veranderd dus meer open, uitnodigend etc.  De informatica heeft ook hier het aantal personeelsleden en vrijwilligers gedecimeerd tot een arme stakker die alles in zijn eentje moet regelen. Dus tijd voor een praatje over nieuwe boeken is er niet meer. Staat op de computer en er zijn ook recensies te lezen on der het knopje recensies. Nou dat is pas echt modern.

Binnen is gestreefd naar een zo groot mogelijke ruimte in een reeks onrust gevende pastel kleuren. De aannemer is kennelijk ruim uit de bocht gegaan want de hoeveelheid gebruikte harde materialen zorgen nu voor een kerkelijke akoestiek van alle in de zaal aanwezige geluiden. Was vroeger een niesbui een ingehouden kort geluidje is het nu tot een koraal geworden die van de wanden weerkaatst wordt. Erger nog, je kunt gesprekken letterlijk volgen.  Staan er twee rijen kasten verder twee dames in de categorie Youp van’t Hek Huppeltrutjes, met truitje en parelketting dan wel sjaal met van die grote grote motieven, te zoeken naar het laatste MTC blad te zoeken. Een blad dat je van de laatste trends aan binnenhuis-rommeltjes op de hoogte schijnt te houden. De twee vrouwen praten hard genoeg dat alle aanwezigen daarvan kunnen genieten.

Van ellende verplaatst ik mij naar de PC hoek. Daar zitten twee jongelui achter het scherm. Zacht gefluister en gefocust op wat het scherm en de internetwereld daarachter te bieden heeft. Komt een oudere heer aan de tafel kijken. De twee jongemannen vragen direct of meneer de PC wenst te gebruiken. De nieuwe generatie geeft hoop.
Intussen zijn de eerder genoemde - dames - verder gelopen. Hun gesprek heeft zich in de richting van de jeugd verplaatst. De aanwezigen worden getrakteerd op een litanie van klachten over de jeugd van vandaag. Dat zijn zo onbeschoft zijn, dat ze luidruchtig zijn  en niet te vergeten  Ooh  zo onopgevoed zijn.

Eindelijk na een kwartier is het stel vertrokken. De oudere heer en ik kijken elkaar aan en met zachte stem wordt er instemmend over het zogenaamde voorbeeldgedrag dat we net hebben mogen meemaken gesproken.

Wordt de hang naar E-Books allengs groter….