Corona prik 4

 

Vandaag met de meute mee om numero 4 te krijgen. Perfecte Digi afspraak. Juiste dag en tijdstip. Ware het niet dat tegelijkertijd heel oud Nederland zich op deze dag heeft gemeld. Op de parkeerplaats kun je over de auto’s lopen en met gevaar voor eigen leven, omdat de NL oudjes kijken niet maar rijden gewoon door omdat ze of te laat zijn of te vroeg zijn, bereik je de ingang.  Een rij verder is een vrouw tussen twee auto’s gevallen en ligt op de grond. Geen mens die er naar omkijk met strakke gezichten wordt er gewoon om heen gelopen. Zelf de aanwezige verkeersregelaar beschouwt het niet als deel van zijn functieomschrijving. Ik, zei de gek, loop ernaar toe stop en ga haar helpen. Mevrouw is zwaar. Met wat hulp en tilkracht komen we een eind. Na twee pogingen staat ze weer. Haar sleutels zijn weg zeg ze. Die liggen gelukkig naast haar op de grond .Probleem opgelost en met haar rollator  kan ze weer verder. Binnen gekomen is het een drukte van je welste. File naar  drie  staantafels waarvan er maar twee bezet zijn. De werkzame dames met een geduld van sinten die elke keer weer netjes uitgebreid duidelijk moeten maken dat je een paspoort of rijbewijs moest meenemen.  De oudjes worden naar een aparte afdeling gezonden om daar tot een oplossing te zoeken. Komt de derde tafel erbij en mijn achterbuurman denkt ff snel erheen sta ik lekker voorin. Een GGD medewerker stopt hem in zijn voornemen want de tafel is nog niet gereed. Dus moet hij zich weer voegen bij  het langzaam zich voortbewegend mensdom. Het aanwezige delapideerde mensheid tafereel is van een treurigheid dat je maar tot een conclusie kunt komen. Nederlanders en in het bijzonder de vergevorderde AOW-ers zijn ongemanierd, lelijk, krakkemikkig en in veel gevallen voorzien van evidente obesitas. Naast onze rij is er nog een doorgang voor de minder bedeelden van ons die zich in stoet van rollators, karretje, rolstoelen en al wat daarvan op de markt te krijgen is beweegt zich in de goede richting. Het totale tafereel van de prikgerechtigden dat je depressief maakt en in sprongen naar een dieper peil brengt.  Het lijkt alsof de goegemeente het al lang helemaal heeft opgegeven en hier pro forma nog maar een prik haalt. De formaliteiten afgedaan en hup de prik zit erin. Nu nog 10 minuten rusten. Tegenover mij zit een koppel elke GGd medewerker lastig te vallen want hullie gaan overwinteren in Portugal en wat als het gele boekje nog niet is ingevuld. De luide conversatie voor eenieder te horen want hullie gaan vliegen heen en terug, vliegschaamte is hier ver te zoeken.
Gelukkig schijnt buiten de zon dat maakt het alweer goed. Toch kruipt het besef binnen dat ik in leeftijd ook bij de eerder genoemde delapiteerde mensheid hoor. HH