Ja het woord voor de afgesloten ruimtes en tuinen waar de
harem , wel of niet vrijwillig de dagen mocht doorbrengen. En daarbij het beeld
van schone dames die door een houtsnijwerk moeilijk te zien waren maar wel
konden spreken, beetje biechtstoel achtig.
Dit beeld komt in mij opborrelen als ik mijn vrouw, door de edera heen rond onze
tuin met een buurvrouw aan de andere kant hoor praten.
Ze zien elkaar amper maar het gesprek gaat gewoon door. En dus allemaal op de in deze tijd geldende gepaste afstand.
Enige tijd later zegt de vriendin dat ze nu echt wil stoppen- Ik begin me wat minder prettig te voelen van de blikken van personen die langs mij lopen Het zal wel zijn omdat ik hier helemaal alleen tegen een edera een heel gesprek aan het houden ben.-
Ze zien elkaar amper maar het gesprek gaat gewoon door. En dus allemaal op de in deze tijd geldende gepaste afstand.
Enige tijd later zegt de vriendin dat ze nu echt wil stoppen- Ik begin me wat minder prettig te voelen van de blikken van personen die langs mij lopen Het zal wel zijn omdat ik hier helemaal alleen tegen een edera een heel gesprek aan het houden ben.-
Maar er gebeurd meer in de tuin. Op een van de steunpalen vertoeft
al dagen een mannetjes duif. Mooi getooid met twee donkerrode plekken rond zijn
snavel, dus in de stijgers voor het edele amoureuze werk. Ja er is een andere
duif die zijn aandacht heeft. Maar elke vertoning van avances in elk vorm dan
ook hebben bij de betrokken dame-duif geheel geen werking. Wat hij ook probeert
wordt elke keer afgedaan met een soort -geen zin en ik heb hoofdpijn vandaag…-Hij
geeft niet op. Je moet voor een verovering geduld een doorzettingsvermogen
hebben ook onder duiven.
Buiten is het vochtig warm en de voorspelde regen is gebleven
bij een paar miezerige spettertjes..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten