Een van onze buren heeft zijn huis te koop staan. Van de
week is het bord verdwenen. Conclusie mogelijk verkocht? Ga ik vroeg in de
ochtend, zoals het corona oudjes betaamt, boodschappen doen. Schetst mijn
verbazing bij de buurman staat een begrafenis auto voor de deur en er lopen 4
in het donker grijs geklede heren rond. Je
eerste gedachte is, het zal toch niet de
buurman zijn en wanneer heb ik hem nog gesproken…Corona in de straat, en het
was nog een jonge vent ?
Bij terugkomst van de inkopen is alles weer bij het oude. Een van onze oplettende buren die meestal goed geïnformeerd is over het reilen en zeilen op de straat rept over de gebeurtenis van de ochtend met geen woord. Het wordt er niet duidelijker om. Hebben we nou met een overleden buur te maken of niet. Vragen kan ook niet want er is niemand thuis.
Later op de dag spreken we de buurvrouw van de betrokken buur. Dan krijgen we het volgende te horen.- ja de buren hebben weer wat nieuws. ik was even wezen kijken en je gelooft het niet er stond een kist met bloemen in de garage- komt bij mij de gedachte op van die moet wel heel veel van auto’s hebben gehouden. De buurvrouw gaat verder- Neen het gaat niet om een van de buren maar om een nieuwe wijze van afscheid nemen bij een begrafenis of crematie in de regio. Het huis is verhuurd aan de begrafenisonderneming en dit geeft de mogelijkheid voor de betrokken familie, met inbegrip van de catering, op gepaste wijze afscheid van de overledene te nemen. Dat is wat mij is verteld. En verder was de tuin van de buur vol mensen die koffie en een drankje hebben genuttigd. Dit heeft geen pas. Ik ga daarover klagen. Op mijn leeftijd wens ik niet, ongewenst met doodskisten in de garage van de buurman geconfronteerd te worden, zeker niet in een nette straat. Daarnaast schijnt dat de buurman er een aardige cent aan verdient…-
Conclusie het gezegde de een zijn dood is den ander zijn brood…Corona beun.
Bij terugkomst van de inkopen is alles weer bij het oude. Een van onze oplettende buren die meestal goed geïnformeerd is over het reilen en zeilen op de straat rept over de gebeurtenis van de ochtend met geen woord. Het wordt er niet duidelijker om. Hebben we nou met een overleden buur te maken of niet. Vragen kan ook niet want er is niemand thuis.
Later op de dag spreken we de buurvrouw van de betrokken buur. Dan krijgen we het volgende te horen.- ja de buren hebben weer wat nieuws. ik was even wezen kijken en je gelooft het niet er stond een kist met bloemen in de garage- komt bij mij de gedachte op van die moet wel heel veel van auto’s hebben gehouden. De buurvrouw gaat verder- Neen het gaat niet om een van de buren maar om een nieuwe wijze van afscheid nemen bij een begrafenis of crematie in de regio. Het huis is verhuurd aan de begrafenisonderneming en dit geeft de mogelijkheid voor de betrokken familie, met inbegrip van de catering, op gepaste wijze afscheid van de overledene te nemen. Dat is wat mij is verteld. En verder was de tuin van de buur vol mensen die koffie en een drankje hebben genuttigd. Dit heeft geen pas. Ik ga daarover klagen. Op mijn leeftijd wens ik niet, ongewenst met doodskisten in de garage van de buurman geconfronteerd te worden, zeker niet in een nette straat. Daarnaast schijnt dat de buurman er een aardige cent aan verdient…-
Conclusie het gezegde de een zijn dood is den ander zijn brood…Corona beun.
Het bordje -te koop- is weer in ere hersteld…rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten