C(r)amping feest

Twee dagen regen en het veldje om je tent is hier en daar een grote plas geworden. De stukken waar veel medecrampeerders lopen zijn al tot modder geworden. Maar gelukkig de rubber laarzen meegenomen want je weet maar nooit. Het is ochtend, het ontbijt in de krappe ruimte van de voortent, alles voelt een  beetje sompig aan. Weer een dag met regen is de voorspelling. Met laarzen aan en regenkleding , handdoeken en zeep en sjampo in een plastic zak, naar de gezamenlijke was en toilet ruimte. Daar hebben anderen hetzelfde gedacht, lekker vroeg beginnen. Er staat al een rij medestakkers in de regen te wachten op hun beurt. Kinderen klagen dat ze dringend moeten. Dan eindelijk mag je naar binnen. Het toilet is je eerste surprise. De vorige bezoekers hebben de wedstrijd plafondlassen met vlag en wimpel gehaald. Gelukkig heb je laarzen aan. De rol meegenomen WC papier gaat bijna op aan het reinigen van de bril.

 Dan met z’n allen de douche in. Het water is warm, een prettig gevoel die warme regen maakt de ellende buiten een beetje goed.  Aan je voeten ligt een verzameling verschillende soorten haar, voor elk wat wils. Weer eens blijkt dat de mens echt van de harige Harry moet afstammen. Later op de ochtend maak je de gang naar het overdekte zwembad, de attractie van de camping. De ruimte is tot aan  de nok vol met medemensen die ook hun toevlucht naar dit aangekondigde paradijs hebben gezocht. Binnen zijn alle hokjes bezet, maar met de zwemkleren aan kun je dit overslaan. Langs het bad hebben medezwemmers de regel van onze Oosterburen, handdoek is bezette plaats, overgenomen. Dit heeft wel als voordeel dat je natte voeten van het desinfecterende voetenbadje bij binnenkomst binnen de kortste keren weer droog zijn. Plek gevonden en hup het water in, de kinderen zijn al vooruit gegaan. Het water is warm, bijna te warm. In de kolk van mensen en oh wat aardig, jonge ouders met klein kind aan het badderen. Minder mooi is als je de kleine rood ziet aanlopen voor de nodige luiervullende bezigheden. Als je maar leut hebt. De randen van het bad geven een speciale grijsbruine  kleuren schakering op de grensvlak tussen water en lucht. Maar niet vragen hoe dat tot stand is gekomen. Aantal uren later na de terugweg in modder en regen omkleden in de tent en klaar maken voor het avondeten. De rijen staan er weer. Je schuift aan om langs het buffet te mogen. En om je heen wordt al rustig gegraaid van de aangeboden etenswaren. Letterlijk een lopend buffet dus en de regel wat je eet hoef je straks niet af te rekenen is blijkbaar normaal geworden. Heb je je alle etenswaren afgerekend moet je gaan zoeken  naar een zitplaats. Dat is een opdracht op zich omdat meerdere families besloten hebben wegens de regen een lange uitbuiksessie te gaan houden. Dus eten met vier man aan een tafeltje voor twee, echt knus. Buiten regent het nog pijpenstelen en je zien een schouwspel van 5 kleuren grijs als hemel. Binnen zijn de lichten de hele dag aan geweest. En s middags herhaalt zich deze procedure. Uiteindelijk is het avond geworden het kroost is moe en ook nog voldaan vol met patat en ijs en dus snel onder zeil. Na een paar forse borrels ga je plat op de nog vochtige bedjes liggen in slaap te vallen alles met de hoop dat het morgen beter kan zijn…