Denkworm=niet te filmen in Frankrijk=

Een kennis van mij is van vakantie teruggekomen met en echt bijna surrealistisch verhaal. Hij is als professor goed ingevoerd in filosofie. Extra voordeel voor hem is dat hij  deel van zijn studie in het frans aan de Sorbonne, De Universiteit in Paris, heeft mogen volgen.

Wil het, dat een kennis van hem,omdat hij een goed praatje kan houden over moderne filosofen hem vroeg of hij in Frankrijk bij een bekende van hem voor een groep  een uiteenzetting zou kunnen houden. Kost en inwoning voor hem en zijn vrouw zouden geregeld worden en de kennis met zijn echtgenote  reizen mee. Het is zomer Frankrijk, dan wordt  zoiets een aantrekkelijke propositie. Het verhaal ontrolt zich als volgt:

== Zo gezegd zo gedaan. We zijn met z’n vieren In de auto naar een bekend toeristengebied in de Hooglanden van Frankrijk gereden. Heel wat kilometertjes maar dan krijg je ook wat. Het praatje werd een succes. Al is het al omdat ik als een Ollandais de moeite had gedaan het allemaal in verstaanbaar frans te doen. Moe en voldaan werd met de auto en de sprekende richtingaanwijzer op basis van het opgegeven logeeradres de weg ingezet. Het zou een buitenhuisje van de plaatselijke notaris zijn. Hoe zo een klein huisje. Bij de laatste bocht hadden we dit zogenaamde huisje  in het zicht. Dit was een zeer ruime villa op een zeer ruime kavel van een aantal hectaren omzoomt door hoge muren met een ingang hek waar je u tegen zegt. Nog net niet met een kroon maar heraldisch er niet ver vanaf. Het stulpje van een notaris dus. De poort gaat na een verzoek aan hetoog van de camera langzaam elektrisch open. Een fraaie oprijlaan is ons deel. Zacht knisperend wit grind onder de wielen en bougainville en rododendrons aan beide zijden. Dan opeens een buiten voor je. Madame staat al op het bordes te wachten. Ranke Française van onbestemde leeftijd, gekleed in de laatste mode inclusief schoeisel en zonnebril. Hartelijk ontvangen onder =mes cheres ollandais, mijn lieve ollanders ,de kamers staan voor u klaar, de wijn  koel op het terras en straks zorgt de bediende dat de BBQ de juiste temperatuur heeft en de spijzen klaar zijn. Na een dag reizen, de presentatie en de hitte is iedereen aan een douche toe en daarna SVP een lekker wijntje.
 Verkoeld en dorstig begaven wij ons naar het ruime terras met oneindig uitzicht. Als snel is de koele Rose in mooie glazen in ieders hand.

Mevrouw doet niet mee met de wijn. Ze geeft aan dat haar huis voor ons geheel ter beschikking staat en als er iets niet is dan kunnen we gewoon de bediening aan het werk zetten. Koning in Frankrijk voelen we ons. Het kan niet meer stuk.

 Mevrouw vraagt  op een gegeven moment even de aandacht.

Mes amis.. ik moet jullie iets mededelen….Een verwachtingsvolle stilte volgt. =Mon marie, mijn man, en ik hebben gisteren avond besloten te scheiden. U bent intussen gesetteld  en alles is voor u geregeld. Ik ga nu weg want mijn echtgenoot komt zo dadelijk de honneurs waarnemen.

 Sta je daar met je goede gedrag allemaal naar lucht te happen als karpers in een vijver. Neen we hoeven ons volgens madame geen zorgen te maken. Geniet van het verblijf en adieu… Ze gaat in de geparkeerde open Alfa Romeo zitten en vertrekt met een spray van grind.

De echtgenoot laat niet lang op zicht wachten. Die komt als geroepen aanrijden. Wat ongemakkelijk worden handen geschud en verontschuldigingen geuit voor deze vervelende situatie.  We worden aan tafel geboden. De BBQ is heerlijk en de wijn laat zich goed smaken. De heer des huizes heeft er zin in en gaat later op de avond ,als blijk daarvan ,regelmatig meerdere flessen uit de kelder halen. Tegen middernacht heeft het hele gezelschap diep in het glaasje gekeken en de tongen worden wat losser. Er wordt gelachen en de sfeer wordt steeds joliger. De sappige anekdotes volgen elkaar op. Komt de gastheer opeens met de opmerking =We hebben elkaar in de afgelopen uren beter leren kennen ik vind dat ik jullie moet  uitleggen hoe de situatie met mijn vrouw zo is kunnen ontstaan..

 Wat u moet weten. We hebben drie dochters en die zijn inmiddels alle drie het huis uit. Mijn vrouw is blijkbaar als compensatie daarvoor met een andere vrouw een lesbische verhouding begonnen. Nu wil ze ook nog gaan  samenwonen …. Er is een punt waar een huwelijk niet meer tegen bestand kan zijn. Voor mij was dit niet langer aanvaardbaar.

En alsof dat nog niet genoeg was is een van mijn dochters is deze week uit de kast gekomen en met haar vriendin komen opdagen .Dat zal wel te maken hebben met de inborst van mijn eega…=

Er valt een stilte.
 Wat moet je als gast daar nog aan toevoegen. Bovendien helpen de alcohol dampen op zo een ogenblik ook niet veel . Opeens heeft de eega van mijn kennis de slappe lach.  Eerst hikkend en daarna niet meer te stoppen. Binnen de kortste keren ontstaat in het hele gezelschap een bulderend gelag  tot tranen aan toe. De gastheer blijft maar herhalen =c est fou, het is bizar..

Nog een nachtmuts en er wordt als vrienden afscheid genomen om te gaan slapen.

De volgende ochtend bij het ontbijt zit iedereen wat bleekjes aan tafel. Monsieur kan er blijkbaar beter tegen en  is fris en monter aangeschoven. Hij dankt zijn nieuwe amis Ollandais voor de heerlijke avond en vooral hun luisterend oor. Hij heeft in lange tijd niet zo gelachen. Het heeft hem goed gedaan.

 Bij het wegrijden is het afscheid  kussen van iedereen en door het open raampje een laatste wijsheid voor de reis ….AH C ÉST’LA VIE!!.