Wales anders

Rijdend door Wales, de linker uitstulping op de kaart van Engeland. Weggetjes met hoge heggen en dan opeens fantastische vergezichten over dalen en steile heuvelpartijen.  Weinig bewoning te zien. Opeens staan we op een t- splitsing. Voor ons een gebouw waar een groep personen op ladders de buitenmuren van een gebouw  in zuurtjesblauw aan het schilderen zijn. Onze komst brengt het vlijtige werk tot een abrupt halt. Alle hoofden, volwassenen, ouderen en kinderen draaien in onze richting en kijken met belangstelling  naar ons. Blijkbaar komt hier niet veel verkeer langs. Wat wel opvalt is de verbazende gelijkenis in trekken van alle gezichten die naar ons toe zijn gekeerd. De totale groep mensen ongeveer 20 in totaal zal wel familie zijn... We rijden verder en het schilderwerk aan, wat later blijkt een kerk, gaat gewoon verder.
Wales doorkruist en moe een uitspanning gezocht om een verdiend glas bier op een terras in de zon te genieten. Klein dorpje ver van de grote weg. Paar huizen, kerk en jawel een pub. Uitnodigend antiek. Bij de ingang kom je gelijk in de sfeer. Rokerig plafond dikke muren die aan een burcht doen denken. Een open haard groot genoeg om er een koe in te braden. Gobelin die zijn beste dagen heeft gehad, voorzien vaan een woest jachttafereel  boven de haard. Kastelein en vrouw zo te zien al ruim in de jaren. De neus van de kastelein die boven een dikke snor en onder nog dikkere wenkbrauwen toornt, is in omvang en aardbei-look een verder bewijs. Vriendelijkheid zelve. Het plaatselijke tapbier en cider brengen een voldaan gevoel over je en de wereld lijkt waarachtig een stuk langzamer te gaan .De serene rust wordt opeens verstoord door een ronkend geluid dat zich uit de verte aandient. Het verwijdert zich niet maar komt onze kant op. Door de bochten in de weg kan niet gezien worden wat zich  met zo veel lawaai zich aandient. En opeens is het er. Een ongelooflijk tafereel van een motorrijder die met een ferme sliert blauwe rook achter zich op ons afkomt . De motor oogt oud, heel oud. De vormen van de begin jaren vorige eeuw. Daarop een gigantisch zadel zittend een figuur van klein postuur gekleed in een tot aan de laarzen dikke leren jas, Battle of England vliegeniersbril en dito helm en tenslotte handschoenen die tot aan de elle bogen reiken. De rust is geheel  zoek.  Maar niet getreurd het is, blijkt, een vaste klant van de kroeg. Motor  wordt op een standaard gezet. Motor dieselt nog even na en het is rust. Een gemompel moet doorgaan voor –good day- en het geheel van jas en helm struint enigszins wankel naar binnen. Daar blijkt de motorrijder net zo oud te zijn als de kroeg. Zijn pint bitter staat al getapt klaar. Kwartier later herhaalt zich het tafereel maar dan in omgekeerde richting. Komt de kastelein naar buiten. Hij verontschuldigt zich voor de brute verstoring van de stilte. Zijn klant Jack komt al meer dan 50 jaar elke dag een pint bij hem drinken. Weer of geen weer op de motor. En al klap op de vuurpijl :Ja hij loopt niet helemaal recht, hij is dan ook in de 80, maar rijden doet hij nog steeds goed ook al kan hij nu nog maar net 15% van de weg zien. Maar dat is niet erg want hij kent de weg op zijn duim.

Couleur locale...

Zwarte Piet Casus

Gehoord:

Zwarte Piet krijgt de zak…

Eeuwenoud kaartspel (zwarte pieten) verboden…

Strenge grenscontroles rond 5 december. Zwarte Pieten persona non grata….

Vooral geen piëteit voor de Piet...

 En de kinderen krijgen in dit alles tot slot de Zwarte Piet

Met dank aan o.a. A.

Denkworm=Quote rijken top tien=

Gefeliciteerd als je erbij staat. Misschien liever niet. Ze waren er weer om zich laten bewonderen en bewieroken. Dit keer met een maskertje op om minder op te vallen. Goed om eindelijk te laten zien dat je schaapjes hoogtevrees hebben ruim boven het Ollandse maaiveld.

Daarom tijd voor een nieuwe uitgave of als bijlage bij de Quote op te nemen.
De =QUOD?= of te wel de= Wat?=
Dit wordt dan een heel ander lijstje. Hier zal worden aangegeven hoeveel de eerder bewierookte Quoters aan goede doelen en aan andere maatschappelijke behoeftigheden belangeloos hebben bijgedragen. Welke zaken zij voor het algemene belang hebben ondersteund dan wel daaraan bijgedragen. Of beter nog de top tien van hun giften/hulp aan de Filipijnen.
 Ik vrees dat het een heel kort lijstje zal blijken te zijn…….

Denkworm=Koningspaar welkom in het Kremlin=

Gezien de foto waar Poetin met een guitige glimlach naar HKHMaxima kijkt?
 Hoe zou nou het gesprek tijdens het diner zijn gegaan tussen Poetin en Maxima?
Zo van= Het was toch een stuk beter weer bij onze villa in Griekenland? Ik zag je wel kijken toen ik mijnoefeningen op het strand aan het doen was. HH dat was zeker even schrikken weer een echte man te zien. Je mag er ook best zijn, onze bewakingskijkers zijn van Canon lenzen voorzien, sorry ik kon het niet laten. En kijkend naar de echtgenoot van HKHM denken…daar is wel een hele lading fitnessruimte voor nodig om  een schaduw van een 6-pak tot stand te brengen…..
Zeg Maxima wat vind je van die oude port die wij vandaag ter ere van jullie uit de kelder hebben gehaald. Wordt steeds lekkerder met de jaren…dit geldt ook voor mannen.  Nasdarovie..laten we het nat houden..om in zeemanstermen te spreken.=

Koetjes kalfjes

 

 

Rotterdam of wel Rotjeknor

in de taal van de scheepswerven.  Als acadeem eerste baan in de vorige eeuw begonnen bij de werf Verolme.  Het laatste op deze werf gebouwde schip was net de helling van dok 7 afgegleden en daarmee was voor Verolme de nieuwbouw de waterweg afgedreven. Reparatie was het devies. Grieken en andere landen deden de werf aan. Wrakken van schepen die eigenlijk een plek in het diepe verdienden werden door ons keer op keer weer opgekalefaterd om de wereldzeeën  te bevaren.  In de hal was de werkbaas een oudere man op klompen  die de verwerking van de staalplaten tot onderdelen voor schepen onder zijn hoede nam. In een donkere overall  gekleed ,klompen aan en met de eeuwige  shagsigaret, zware van Nelle, in de mond. Op alles toezag en in meerdere  talen iedere nationaliteit uit kon schelden. Integratie bestond indertijd uit bek houden en aangesproken worden met steenkolen Nederlands. Niet lullen maar poetsen. Wennen aan de werf eigen eetgewoonten die de kantine je kon bieden. Fameus waren de speklapjes. Ik wist niet dat het bestond. Spekklappen die licht gepaneerd in de olie werden gebakken en drijvend in het vet in een wit bakje werden opgediend. Genoeg cholesterol om een paard te vellen. Maar als je met een straffe Noorden wind, 10 graden vorst en 20 meter hoog op een stelling aan de scheepswand staat te lassen verdwijnt dit vet binnen de kortste keren als sneeuw voor de zon. Rondje werf en je had weer honger.
De werkplaatsbaas wist van het handwerk. Zag hem op een dag een medewerker uit leggen op welke plekken een stalen plaat onder 30 ton wals gehouden moest worden om tot een mooi ronde plaat voor een achterschip te komen. Cad cam was nog verre toekomst. Klomp uit ,geitenharen sok op de koude vloer en met een krijtje op de achterkant van de klomp aangeven waar een =tikje= aan de plaat gegeven moest worden om het gewenste resultaat te krijgen. Soms ging het ook iets minder als het timmermansoog te wensen over had gelaten. Achterschip past niet. Niet getreurd 60 breekijzers uit het magazijn gehaald en in de opening mee gelast, het past. Plamuur en een lik verf en je ziet er niets meer van. Een vergane harde wereld  waar nationaliteiten er weinig toe deden, werken en verdienen, trots zijn op je product de doelstelling waren. Niet beter maar het voelde wel zo.