Mijn buurvrouw is vandaag 50 geworden. De buren en vrienden
zijn gisteren avond onder het genot van bier en wijn lustig aan het werk
geweest om de voortuin grondig te verbouwen. Nu staan er reclame grote borden
met mededelingen over de seksuele/drank en sportprestaties van de 50 jarige. 3
poppen getooid in oude kleren uitbeeldend een oude vrouw zijn, strategisch
zichtbaar, voor een ieder opgesteld. In een geval zelfs voorzien van een
rollator als attribuut .
Vuurwerk om 12 uur om je eraan te herinneren dat de roaring
forties voorbij zijn, oh zo gezellig.
Was je gisteren nog een veertiger midden in het leven, ben
je nu opeens een oma, een oude vrouw geworden. Naast de Margriet beurs mag je
nu u ook naar de 50+ beurs. Daar stond je echt op te wachten. Je vooruitzichten op
een nieuwe baan, na het vertrek van de met veel opoffering groot geworden
nakomelingen, zijn ineens weg. 40 kon er nog net mee door, maar 50 is echt het
economische eindstation.
De menopause heeft je reeds geveld dan welje al met rasse schreden aan het inhalen. En
dankzij de goedwillende feestvierders wordt je daarop nog eens fijntjes met je neus
op de feiten gedrukt. Intussen kun vandaag je de hele middag uitsloven met taart en
drank met als uitsmijter dat je straks alles ook nog mag opruimen, de puinhoop
in de voortuin inbegrepen.
Kan me voorstellen dat je Sarah op deze momenten bij de
spreekwoordelijke strot wenst te grijpen. Een spontane aanmelding bij de
vereniging voor vrijwillige euthanasie wordt mogelijk zelfs aantrekkelijk.
Gefelici-tering……..meid, rekken en erbij blijven naar de
woorden van Sjonnenberg.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten