Het is weer voorjaar, de zoveelste generatie bunny’s in onze tuin kan er maar niet genoeg van krijgen. Dit jaar moet er actie genomen worden voor de bescherming van onze groentetuin. Een tuin met allerlei groente, de trots van mijn echtgenote en voor het gezin de bron van zeer verse groente.
Vorig jaar hadden de knijntjes de groentetuin van mijn vrouw zo men wil herontdekt. Frustrerende ervaring te moeten ervaren dat verse sla boontjes etc tot aan den wortel bij het ontspruiten al afgekloven zijn. En erger nog snelgroeiende sla mee maken dat deze gewoon niet de kans krijgt om te groeien. Daarvoor zijn de vele uren met de handen in de grond niet voor bedoeld.
Hekwerk helpt niet want hullie kruipen er vrolijk onderdoor. Wat het toppunt is geweest wat zelfs voor mijn dieren liefhebbende echtgenote echt teveel werd was de konijnenburcht die in het bed onder de bonenstaken was gebouwd met gangen naar alle groente bedden. Echte connaisseurs de knijnen.
Nu kan er, als vaker in de buurt gebeurd, de plaatselijke jager erop los worden gelaten, maar dat maakt dan weer een troep en bovendien niet echt goed voor het groene geweten. Laat staan dochterlief de argumenten voor een dergelijke moordpartij uiteen te zetten. Die lieve zachte huppelende onschuldige knijnen…Aan de ander kant wens je niet dag en nacht op je groeiende goed te moeten letten.
Dan maar de moderne techniek in huis halen. Een schrikdraad, maar dan wel niet het soort voor koeien en paarden, maar voor kleinere dieren. Formaat kat, konijn,marter en hond. Dus op een zaterdag het geheel opgesteld en aangesloten op het net. Met een regelmatige geruststellende terugkerende tic moet het kunnen lukken.
Dag erna checken en ja hoor geen konijnestappen in de pas geharkte perken. Mogelijk kunnen we dit jaar weer van onder andere de gourgetten bonen en sla genieten.
Onze hond had inmiddels ook het systeem kennis kunnen maken. Als jack russel altijd met een bal bezig. Dus per ongeluk in de buurt van de kabel gekomen. Dat is pas echt schrikken. Surprise en dan een oerkreet van diep uit de keel, een heel ander geluid van de hond. Toch trapt hij er nog regelmatig in, door de bal tot onder de draad te achtervolgen. Hardleers… En ja het voelt echt als een schok als je het aanraakt…kon het niet laten...
dinsdag 30 maart 2010
vrijdag 19 maart 2010
Generaal Shehan’s gelijk!
Srebrenica verloren omdat er ook homo’s in het Nederlandse leger zijn. De (generaal of was het garnaal) heeft vergeten dat er nog veel ergere zaken zijn.
Wat van die militairen die er gele parkieten op na houden, en die van vissen houden en die met hamertenen? En de groep die van pindakaas houden en de soldaten die van een patatje oorlog houden? Vooral de laatste zijn gevaarlijk voor het leger want hebben zeker abjecte gedachten erbij.
En niet te vergeten die van bier houden en van frikadellen (jakkes). Dat zijn zeker de oorzaken geweest.
De wijze waarop deze (militair) over een NATO-partners spreekt geeft echt te denken. En wij maar meedoen met acties die door de USA worden ingezet. Van een dergelijke partner moet je het maar hebben.
Het US leger moet, in de redenering van deze ex op elke twee legerpersonen van minstens 1 homo, lesbo, bi en andere vormen doorregen zijn. Vietnam verloren, Irak verloren, Bin Laden niet gevonden, Afghanistan verloren om er een paar te noemen.
Wij doen daar in ons leger gelukkig niet moeilijk over, want kanonnenvlees links, rechts, bi, lesbo, homo, straight, square, blijft kanonnenvlees…...
Gelukkig is het maar een EX Generaal.
Niet geschikt ….
Wat van die militairen die er gele parkieten op na houden, en die van vissen houden en die met hamertenen? En de groep die van pindakaas houden en de soldaten die van een patatje oorlog houden? Vooral de laatste zijn gevaarlijk voor het leger want hebben zeker abjecte gedachten erbij.
En niet te vergeten die van bier houden en van frikadellen (jakkes). Dat zijn zeker de oorzaken geweest.
De wijze waarop deze (militair) over een NATO-partners spreekt geeft echt te denken. En wij maar meedoen met acties die door de USA worden ingezet. Van een dergelijke partner moet je het maar hebben.
Het US leger moet, in de redenering van deze ex op elke twee legerpersonen van minstens 1 homo, lesbo, bi en andere vormen doorregen zijn. Vietnam verloren, Irak verloren, Bin Laden niet gevonden, Afghanistan verloren om er een paar te noemen.
Wij doen daar in ons leger gelukkig niet moeilijk over, want kanonnenvlees links, rechts, bi, lesbo, homo, straight, square, blijft kanonnenvlees…...
Gelukkig is het maar een EX Generaal.
Niet geschikt ….
vrijdag 12 maart 2010
Van Mierlo’s wereld bestaat niet meer
Binnen een dag mededeling van het overlijden van van Mierlo de oprichter van D66 tegelijkertijd het perfect geregisseerde toneelstuk van het vertrek van Bos en de opkomst van Cohen. Meer tijd aan de familie zal Bos samen met Eurlings kunnen besteden. Nou dat geloof ik direct....
Wedden dat de nieuwe directeur van de DNB in den dop al in de coulissen is komen te staan? Raden wie, iets met bomen en bos.
Intussen is het slagschip Pvda met Cohen in stelling gebracht om de PVV een schaak mat te zetten. De macht blijft de macht….drie zetten
Balkenende is zo vriendelijk geweest om zichzelf uit te rangeren en in dat kader ook het bestuur van het CDA. Nu met een andere lijsttrekker uit de bus komen zou letterlijk piano spelen zijn tijdens de ondergang van de Titanic.
Verstandig van Eurlings om effe in de zijlijn te staan. Komende verkiezingen groot verlies voor het CDA en daarna bij de volgende komt de redder Eurlings, jong elan mooie jongen die ook nog lullen kan, als nieuwe lijsttrekker opeens opzetten. Daar kan zelfs een Cohen met veel kilometers op de teller niet tegenop.
Van Mierlo had zich dit nooit kunnen voorstellen.
In de politiek veranderd alles binnen het uur, letterlijk na je dood….
Wedden dat de nieuwe directeur van de DNB in den dop al in de coulissen is komen te staan? Raden wie, iets met bomen en bos.
Intussen is het slagschip Pvda met Cohen in stelling gebracht om de PVV een schaak mat te zetten. De macht blijft de macht….drie zetten
Balkenende is zo vriendelijk geweest om zichzelf uit te rangeren en in dat kader ook het bestuur van het CDA. Nu met een andere lijsttrekker uit de bus komen zou letterlijk piano spelen zijn tijdens de ondergang van de Titanic.
Verstandig van Eurlings om effe in de zijlijn te staan. Komende verkiezingen groot verlies voor het CDA en daarna bij de volgende komt de redder Eurlings, jong elan mooie jongen die ook nog lullen kan, als nieuwe lijsttrekker opeens opzetten. Daar kan zelfs een Cohen met veel kilometers op de teller niet tegenop.
Van Mierlo had zich dit nooit kunnen voorstellen.
In de politiek veranderd alles binnen het uur, letterlijk na je dood….
dinsdag 9 maart 2010
Beperkt strooibeleid kenmerkend 2010
De meest kenmerkende borden van de winter van 2009-2010. Je betaalt je blauw aan wegenbelasting en je gemeente zet overal en nergens het bordje –beperkt strooibeleid-.
Een soort moderne aflaat. In deze tijd van kerkelijke, zo men wil RK, kindermishandeling ,is een dergelijk bordje maar een kleine zonde, vergeleken.
Terug naar het-beperkt- Hoe beperkt? Alleen op zondag of alleen op het fiets pad. Alleen op de wegen naar de wethouders ? Of naar de kerk, vul zelf maar in.
Moet je het zelf allemaal uitzoeken waar wel en waar weer niet is gestrooid. Kort en krachtig het zal de gemeenten een zorg zijn als je je als weggebruiker te barsten rijdt. Want, er was toch een bordje geplaatst.
Met andere woorden, we strooiden vroeger om de veiligheid in stand te houden. Nu, mag je het zelf maar uitzoeken. We helpen als gemeente de burger meer aan zelfstandigheid en eigen inbreng, is het devies.
De provinciale opcenten worden allang voor andere doeleinden gebruikt.Zo kan een gemeente een zakje zout bij de AH/lidl/etc kopen dit op de drempel van het stadhuis uitstrooien. Want we willen toch niet dat HM ambtenaren uitglijden. En ziedaar er is voldaan aan het –beperkte strooibeleid-.
Daarnaast niet te vergeten de woordvoerders van de gemeenten die met een smile op het gezicht voor de TV verklaarden dat zij, de gemeente, maar voor 35 strooibeurten hadden gezorgd. Ook hier weer zijn de daarvoor bestemde centen aan andere maffifteiten uitgegeven. Dat wordt dan even snel onder, u raad het al, de sneeuw geschoven. En maar bidden dat het snel gaat dooien, zullen we maar zeggen.
Nu ben ik van mening dat nu een ander bordje langs heren wegen dient te worden opgesteld. In de trant van =beperkte snelheidsmeting=, voelt alweer een stuk prettiger aan en kondigt het voorjaar alweer aan...
Intussen is het wachten op de bordjes met de text =beperkt wegdek=
Wel heel leuk dat slalom rond de forse gaten in het wegdek.
Een soort moderne aflaat. In deze tijd van kerkelijke, zo men wil RK, kindermishandeling ,is een dergelijk bordje maar een kleine zonde, vergeleken.
Terug naar het-beperkt- Hoe beperkt? Alleen op zondag of alleen op het fiets pad. Alleen op de wegen naar de wethouders ? Of naar de kerk, vul zelf maar in.
Moet je het zelf allemaal uitzoeken waar wel en waar weer niet is gestrooid. Kort en krachtig het zal de gemeenten een zorg zijn als je je als weggebruiker te barsten rijdt. Want, er was toch een bordje geplaatst.
Met andere woorden, we strooiden vroeger om de veiligheid in stand te houden. Nu, mag je het zelf maar uitzoeken. We helpen als gemeente de burger meer aan zelfstandigheid en eigen inbreng, is het devies.
De provinciale opcenten worden allang voor andere doeleinden gebruikt.Zo kan een gemeente een zakje zout bij de AH/lidl/etc kopen dit op de drempel van het stadhuis uitstrooien. Want we willen toch niet dat HM ambtenaren uitglijden. En ziedaar er is voldaan aan het –beperkte strooibeleid-.
Daarnaast niet te vergeten de woordvoerders van de gemeenten die met een smile op het gezicht voor de TV verklaarden dat zij, de gemeente, maar voor 35 strooibeurten hadden gezorgd. Ook hier weer zijn de daarvoor bestemde centen aan andere maffifteiten uitgegeven. Dat wordt dan even snel onder, u raad het al, de sneeuw geschoven. En maar bidden dat het snel gaat dooien, zullen we maar zeggen.
Nu ben ik van mening dat nu een ander bordje langs heren wegen dient te worden opgesteld. In de trant van =beperkte snelheidsmeting=, voelt alweer een stuk prettiger aan en kondigt het voorjaar alweer aan...
Intussen is het wachten op de bordjes met de text =beperkt wegdek=
Wel heel leuk dat slalom rond de forse gaten in het wegdek.
donderdag 4 maart 2010
Democratie door de WC gespoeld
Het optreden van een aantal PVDA en de Sp coryfeeën en frontman/females over de verkiezingen waarbij de PVV rechts aan ze voorbij is gegaan is diep en diep treurig.
Met gestreken gezichten verkondigen dat er niet samen wordt gewerkt met de PVV.
Met andere woorden we gaan effe voorbij aan de stemmers. Dit is een optreden dat meer past in een dictatuur. Vanuit de gedachte wij weten wat goed voor u is…
Dat bepaalde meningen van de PVV mogelijk niet goed in hun straatje passen is dan jammer. Maar het in het parlement op basis van argumenten zaken doen komt bij deze arrogante partijen niet eens op. Hier is de partij tot een domme moloch verworden die aan gebrek aan visie een maatschappij gevoel niet meer in de maatschappij staat, maar daarnaast de pretentie heeft het allemaal voor het volk te weten.
Vadertje staat uit de tijd van oom Stalin. Deze zou zich in zijn graf draaien over het allooi van dit stelletje zogenaamde echte sociaal-democraten.
Met een woord BAH,
tot in de stembus……
Met gestreken gezichten verkondigen dat er niet samen wordt gewerkt met de PVV.
Met andere woorden we gaan effe voorbij aan de stemmers. Dit is een optreden dat meer past in een dictatuur. Vanuit de gedachte wij weten wat goed voor u is…
Dat bepaalde meningen van de PVV mogelijk niet goed in hun straatje passen is dan jammer. Maar het in het parlement op basis van argumenten zaken doen komt bij deze arrogante partijen niet eens op. Hier is de partij tot een domme moloch verworden die aan gebrek aan visie een maatschappij gevoel niet meer in de maatschappij staat, maar daarnaast de pretentie heeft het allemaal voor het volk te weten.
Vadertje staat uit de tijd van oom Stalin. Deze zou zich in zijn graf draaien over het allooi van dit stelletje zogenaamde echte sociaal-democraten.
Met een woord BAH,
tot in de stembus……
Blijft u nog langer dom stemvee?
Gemeenteverkiezingen weggeveegd.
Alle partijen maar neuzelen over de landelijke verkiezingen.
MAW ze geven niets om de gemeenten en daarmee de kiezer.
Alle partijen maar neuzelen over de landelijke verkiezingen.
MAW ze geven niets om de gemeenten en daarmee de kiezer.
maandag 1 maart 2010
Huis van mijn moeder leeggehaald
Het hoort erbij. Na een aantal jaren alleen te hebben geleefd in de flat is na een val de weg naar het verzorgingstehuis in het verschiet gekomen. Uiteindelijk heeft de een tweede val en een lichte dementie de stap sneller laten plaatsvinden. Na 12 maanden gewacht te hebben of er nog een mogelijkheid voor een terugkeer zou zijn, toch maar niet. Ma is niet meer bewust van het feit dat zij nog een ander huis had. De natuur is zacht met het wegnemen van zaken. Nu is zij naar haar zeggen gelukkig. Ze doen veel voor haar en ze houden haar bezig. Dus aan het kroost tijd om 70 jaar geschiedenis op te ruimen. Dan blijkt weer eens dat het verblijf in een kamp op kosten van de Keizerlijk Japanse overheid toch wat hebben nagelaten. Er zijn in alle jaren geen kleren weggegooid. Alles gestoomd en verpakt in kasten en in plastic zakken. 50 zakken kleren die gelukkig nog voor anderen bruikbaar zullen zijn. 30 kilo suiker, waarvan sommige zakjes door de vochtigheid tot een klomp zijn geworden en deels door de muizen tot maaltijd zijn geworden. 60 rollen WC papier en niet te spreken over de 200 stukken zeep. Je weet maar nooit het kon opnieuw gebeuren dat men zonder kon komen te staan. Dan ga je bij jezelf na dat je regelmatig in de eigen voorraadkast kijkt of er wel voldoende eten is voor een maand. Met de paplepel erin gegoten.
In de kasten komen allerlei zaken naar boven die je zelf of weggestopt dan wel vergeten bent tegen. De brief aan je ouders vanuit Nederland waar je het over je vriendin hebt. Al lang geleden achter je gelaten. De beschrijving van een bezoek met deze vriendin aan je Franse overgrootmoeder. Op zijn Frans werd zij Meme genoemd. In de reeks Maman, Mimi de grootmoeder en Meme de overgrootmoeder. Een struise dame, altijd naar Chanel ruikend, en een beetje rouge op de wangen en al was ze ruim in de 90 wist nog alles van de Gaulle en la France. Dus met mijn vriendin uit de 60er jaren bij haar op bezoek. De vriendin vergaand bedekt met make-up want eyeliner werd indertijd met een plamuurmes rond de ogen gesmeerd. Alle zangeressen deden dat namelijk ook. Een week na het bezoek belde ik Meme op om haar oordeel van het bezoek te vernemen. De woorden waren kort en krachtig. In het Frans werd even medegedeeld= trop de make up= ofwel teveel make up. En daarbij de uitleg dat ik ook maar moest zien hoe het eruitzag zonder. Ga zwemmen was het advies kom je er zelf wel achter. Hoe het verder is gegaan kan men wellicht raden.
Dan weer je oude rapporten met de aantekeningen van de leraar dan jonglief echt veel beter kon… Documenten om diep te begraven. Want we willen toch niet dat zoonlief anno 2010 en dus niet ver van de boom gevallen, je ermee gaat confronteren. Veel papier van uitnodigingen voor gala’s banketten in ambassades, bezoeken aan marineschepen. Foto’s van Ma als mooie vrouw in lange gewaden..Glacé handschoenen tot aan de elleboog. Pa in smoking of rokkostuum met een sigaret in de hand. Foto’s van jezelf vanaf de luier tot en met je diensttijd en niet te vergeten je gewezen verloofde en nog steeds je metgezel. Alas de tijd vergaat snel waar is die rijkbesnorde jonge leeuw staande op een tank die de wereld zou gaan veroveren gebleven…
Dan merk je dat bij elk stuk meubel, snuisterij, glaswerk de herinneringen naar boven komen. Goede en minder leuke momenten. Je komt ook weer andere zaken tegen waarvan je een vermoeden had, maar voor les enfants verborgen diende te blijven. De strijd met broers en zusters, families die uit elkaar vielen. Avontuurtjes wie weet.
Verzamelingen van encyclopedieën over muziek, schilders, schepen, muziek, Italiaanse kunst. Bij elkaar genoeg hout voor een klein bos. Vraag is dan hoe vaak is erin gekeken. Stonden wel leuk in de boekenkasten. Kennis per meter. Bella figura per strekkende meter.Gelukkig vandaag op afstand van een toets makkelijker te benaderen..Nu in papier vergeelt niets meer waard.
Dan de meubels. Met de andere familieleden een lijst gevonden waar aangegeven is wie wat mag hebben. Maar ja intussen zelf Abraham gezien ben jezelf al aan het opruimen want als babyboomer hebben we alles al in veelvoud. De paar goede stukken gaan natuurlijk mee omdat daar ook de geschiedenis terug te halen valt.In de kelder de gehele kledingkast van Pa. Pakken in veelvoud jasjes in de meest moderne kleuren. Stretch dassen per dozijn. Hoedjes in alle vormen. Jassen rokkostuums truien etc alles kleurig gestoomd en verpakt. Jammer maar allemaal te klein.
Van Pa is nog maar weinig te vinden al is hij nog maar een jaar of 6 geleden het eeuwig oosten ingegaan. Ma had na zijn overlijden alle foto’s in het huis doen verdwijnen en op een helder moment losgelaten dat zij blij was dat Pa de pijp aan Maarten had gegeven. Victoriaanse man, pater familias tot in de voegen. Zijn wil was wet en vrouwen waren bedoeld als mooie accessoires, kinderjuffrouw en huishoudster. 10 jaar ouder dan Ma. Ontmoet tijdens de bevrijding van het jappenkamp gaat het verhaal. Trotse man die al 6 jaar oorlog als soldaat in het Engelse en later Knil leger had meegemaakt.
Foto albums een meter hoog. Maar niemand die de namen erbij zet met gevolg dat je naar mensen staart die geen naam hebben maar die voor mijn ouder iets hebben moeten betekenen. Dus de komende weken Ma beetje bij beetje foto’s laten zien en hopen dat er namen bij zijn.
Wat dan het meest wrange is, is dat men vandaag aan de dag goede meubels, tapijten, bestek, huisraad niet aan de straatstenen kwijt raakt. De recycling winkel komt even kijken en laat je ontdaan achter omdat het voor hun niet interessant is. Het winkelend publiek wenst moderne meubels.Zelfs, het voor niets aanbieden op Markplaats.nl geeft geen enkele reactie.
We zijn met ons allen blijkbaar te rijk geworden. Arm is een utopie geworden. We kunnen zielig doen over de arme mensen in andere landen terwijl we hier bijna verdrinken in goederen. Er zit dan niets anders op om het geheel naar de afvalverwerking te brengen. Brengt het gelukkig nog stroom op. Je moet er dan wel per kuub ook nog voor betalen. En die mooie toeslag die bij nieuwkoop van witgoederen betaald moest worden kun je ook naar fluiten. Niemand die je uit kan leggen waar deze gebleven is en waar je deze terugkrijgt. En dan met z’n allen vreemd vinden dat de ijskasten in de natuur worden gedumpt.
Scheelt je wel direct minstens 5 euris…
Dit geeft je wel te denken of je dit circus kinderen toewenst. Langzamerhand imploderen met de goederen is dan het beste devies. Terug naar af naar van wat echt nodig is en vooral wat herinneringen zijn met een verhaal en namen behouden. Correspondenties aan derden na 5 jaar vernietigen want wat hebben ze straks aan en klachtbrief aan een overheid..
En moe dat je bij de opruiming wordt. Niet alleen maar fysiek maar ook geestelijk. En 30 jaar stof in een door de thuiszorg schoongehouden flat is je dan in alle hoeken en op kasten tegemoet gekomen. Een waar woord, tot stof zult u terugkeren en zo te zien begint dat al lang voor je op de startbaan staat.
PS Dochter lief kan maar niet genoeg krijgen van de jaren 60 jurkjes, shirts en bolero’s. Super modern en ze passen ook nog. L’histoire se repete als je maar lang genoeg meegaat……
Als alles over is, smaakt thuis het glas wijn heerlijk.Weer een bladzijde in het verhaal verder.
In de kasten komen allerlei zaken naar boven die je zelf of weggestopt dan wel vergeten bent tegen. De brief aan je ouders vanuit Nederland waar je het over je vriendin hebt. Al lang geleden achter je gelaten. De beschrijving van een bezoek met deze vriendin aan je Franse overgrootmoeder. Op zijn Frans werd zij Meme genoemd. In de reeks Maman, Mimi de grootmoeder en Meme de overgrootmoeder. Een struise dame, altijd naar Chanel ruikend, en een beetje rouge op de wangen en al was ze ruim in de 90 wist nog alles van de Gaulle en la France. Dus met mijn vriendin uit de 60er jaren bij haar op bezoek. De vriendin vergaand bedekt met make-up want eyeliner werd indertijd met een plamuurmes rond de ogen gesmeerd. Alle zangeressen deden dat namelijk ook. Een week na het bezoek belde ik Meme op om haar oordeel van het bezoek te vernemen. De woorden waren kort en krachtig. In het Frans werd even medegedeeld= trop de make up= ofwel teveel make up. En daarbij de uitleg dat ik ook maar moest zien hoe het eruitzag zonder. Ga zwemmen was het advies kom je er zelf wel achter. Hoe het verder is gegaan kan men wellicht raden.
Dan weer je oude rapporten met de aantekeningen van de leraar dan jonglief echt veel beter kon… Documenten om diep te begraven. Want we willen toch niet dat zoonlief anno 2010 en dus niet ver van de boom gevallen, je ermee gaat confronteren. Veel papier van uitnodigingen voor gala’s banketten in ambassades, bezoeken aan marineschepen. Foto’s van Ma als mooie vrouw in lange gewaden..Glacé handschoenen tot aan de elleboog. Pa in smoking of rokkostuum met een sigaret in de hand. Foto’s van jezelf vanaf de luier tot en met je diensttijd en niet te vergeten je gewezen verloofde en nog steeds je metgezel. Alas de tijd vergaat snel waar is die rijkbesnorde jonge leeuw staande op een tank die de wereld zou gaan veroveren gebleven…
Dan merk je dat bij elk stuk meubel, snuisterij, glaswerk de herinneringen naar boven komen. Goede en minder leuke momenten. Je komt ook weer andere zaken tegen waarvan je een vermoeden had, maar voor les enfants verborgen diende te blijven. De strijd met broers en zusters, families die uit elkaar vielen. Avontuurtjes wie weet.
Verzamelingen van encyclopedieën over muziek, schilders, schepen, muziek, Italiaanse kunst. Bij elkaar genoeg hout voor een klein bos. Vraag is dan hoe vaak is erin gekeken. Stonden wel leuk in de boekenkasten. Kennis per meter. Bella figura per strekkende meter.Gelukkig vandaag op afstand van een toets makkelijker te benaderen..Nu in papier vergeelt niets meer waard.
Dan de meubels. Met de andere familieleden een lijst gevonden waar aangegeven is wie wat mag hebben. Maar ja intussen zelf Abraham gezien ben jezelf al aan het opruimen want als babyboomer hebben we alles al in veelvoud. De paar goede stukken gaan natuurlijk mee omdat daar ook de geschiedenis terug te halen valt.In de kelder de gehele kledingkast van Pa. Pakken in veelvoud jasjes in de meest moderne kleuren. Stretch dassen per dozijn. Hoedjes in alle vormen. Jassen rokkostuums truien etc alles kleurig gestoomd en verpakt. Jammer maar allemaal te klein.
Van Pa is nog maar weinig te vinden al is hij nog maar een jaar of 6 geleden het eeuwig oosten ingegaan. Ma had na zijn overlijden alle foto’s in het huis doen verdwijnen en op een helder moment losgelaten dat zij blij was dat Pa de pijp aan Maarten had gegeven. Victoriaanse man, pater familias tot in de voegen. Zijn wil was wet en vrouwen waren bedoeld als mooie accessoires, kinderjuffrouw en huishoudster. 10 jaar ouder dan Ma. Ontmoet tijdens de bevrijding van het jappenkamp gaat het verhaal. Trotse man die al 6 jaar oorlog als soldaat in het Engelse en later Knil leger had meegemaakt.
Foto albums een meter hoog. Maar niemand die de namen erbij zet met gevolg dat je naar mensen staart die geen naam hebben maar die voor mijn ouder iets hebben moeten betekenen. Dus de komende weken Ma beetje bij beetje foto’s laten zien en hopen dat er namen bij zijn.
Wat dan het meest wrange is, is dat men vandaag aan de dag goede meubels, tapijten, bestek, huisraad niet aan de straatstenen kwijt raakt. De recycling winkel komt even kijken en laat je ontdaan achter omdat het voor hun niet interessant is. Het winkelend publiek wenst moderne meubels.Zelfs, het voor niets aanbieden op Markplaats.nl geeft geen enkele reactie.
We zijn met ons allen blijkbaar te rijk geworden. Arm is een utopie geworden. We kunnen zielig doen over de arme mensen in andere landen terwijl we hier bijna verdrinken in goederen. Er zit dan niets anders op om het geheel naar de afvalverwerking te brengen. Brengt het gelukkig nog stroom op. Je moet er dan wel per kuub ook nog voor betalen. En die mooie toeslag die bij nieuwkoop van witgoederen betaald moest worden kun je ook naar fluiten. Niemand die je uit kan leggen waar deze gebleven is en waar je deze terugkrijgt. En dan met z’n allen vreemd vinden dat de ijskasten in de natuur worden gedumpt.
Scheelt je wel direct minstens 5 euris…
Dit geeft je wel te denken of je dit circus kinderen toewenst. Langzamerhand imploderen met de goederen is dan het beste devies. Terug naar af naar van wat echt nodig is en vooral wat herinneringen zijn met een verhaal en namen behouden. Correspondenties aan derden na 5 jaar vernietigen want wat hebben ze straks aan en klachtbrief aan een overheid..
En moe dat je bij de opruiming wordt. Niet alleen maar fysiek maar ook geestelijk. En 30 jaar stof in een door de thuiszorg schoongehouden flat is je dan in alle hoeken en op kasten tegemoet gekomen. Een waar woord, tot stof zult u terugkeren en zo te zien begint dat al lang voor je op de startbaan staat.
PS Dochter lief kan maar niet genoeg krijgen van de jaren 60 jurkjes, shirts en bolero’s. Super modern en ze passen ook nog. L’histoire se repete als je maar lang genoeg meegaat……
Als alles over is, smaakt thuis het glas wijn heerlijk.Weer een bladzijde in het verhaal verder.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
