Er is wieder DA 7

De kuren volgen elkaar op. Sommige dagen vallen tegen,voel je beetje gammel, maar over het algemeen heb ik niets te klagen. Inmiddels ben ik een soort vaste klant geworden. Worden de gesprekken minder formeel en gelukkig mag de humor niet ontbreken.
Het is vrijdag middag en ik ben als laatste aan het infuus. Naast mij zitten nog twee patiënten aan't infuus. De ene nors en niet antwoordend op -goede middag- . De ander vraagt na een tijd of ik nog aan het werken ben. -Neen dit is geen werken maar een goede manier om de tijd  goed te gebruiken. Ik schrijf zo mijn gedachten op voor mijn blog. En ben al in de leeftijd van de Ruhestand zoals onze oosterburen netjes kunnen verwoorden.- -Ja ik ben ook op die leeftijd. Altijd gezond en nu dit...- ik vraag - welke soort ...?- -Ik heb  leukemie en mijn vrouw baarmoeder kanker en dat tegelijkertijd-  Je kunt pech hebben en nog eens pech hebben- Het antwoord kan ik waarderen - antwoord de man - Ja maar elke dag erbij is er een, net zo lang als kan.-.Ook en gezonde kijk op het voorland. Na een halfuurtje vertrekken mijn lotgenoten.- Sterkte en tot de volgende keer..-
Komen de verpleegsters mijn infuus naar de stand spoelen om te zetten. Dan weet je nog 20 minuten en dan is het voor vandaag klaar. De verpleegsters zijn ook aan het einde van hun dienst. Bij het omzetten zie ik dat er wat lucht in het systeem zit.Kleine belletjes lucht in de leiding.- Dames als die belletjes lucht verder gaan dan heb ik mogelijk een probleempje...- maak je geen zorgen, dit komt soms voor maar het systeem is zo opgezet dat er niet veel kan gebeuren.- -Dus - zeg ik - eigenlijk garantie tot aan de deur..- Er wordt smakelijk gelachen en de opmerking - neen niet tot aan de deur maar einde van onze dienst...- Gelukkig blijft de humor bestaan, zou niet anders wensen en dit laat dit ook aan beide verpleegsters weten.-En natuurlijk een fijn weekend straks!.-