4 weken verder zit ik op het eind van de eerste reeks chemo.
Valt allemaal mee volgende week met de oncoloog
evalueren, zitten we op de goede weg.
Vandaag weer infuus gehad. Soms werk de computer niet
naar behoren, als patiënt ben ik in de cyberspace schijnbaar kwijtgeraakt. In
het rooster opgenomen maar niet op een kamer geregistreerd. Na 40 minuten wachten
even gaan informeren of ze mij kwijt zijn. 4 minuten later wordt ik opgehaald .Geen
probleem -it is ze computer, computer zegt no – naar de Engelse serie Little Britain.-
Rustige zaal met naast mij een oudere
dame in mijn leeftijdscategorie die ook een herhaalmomentje heeft mogen meemaken.
Toch hebben we een aardig gesprek over
honden en als surprise we woonden jarenlang in hetzelfde dorp. Goede
gelegenheid om weer geïnformeerd te worden over de stand van zaken van verhuizingen,
nieuwbouw, verdwenen neringen en bewoners die de aardse windselen hebben achtergelaten.
We moeten grinniken van aardige anekdoten van de bekende figuren.
Dan nog even naar de kuur. Komt van de patiënt naast mij de vraag- denk je vaak
aan de dood? Ik tegenwoordig heel regelmatig en kan soms maar er moeilijk
omheen denken..-
Nou kan je op een dergelijke vraag een diepgaand filosofisch gesprek induiken waar
je dan beiden in het moeras van geloof, superstitie, mythe etc terecht komt zonder
dat dat nou echt uitzicht geeft. De volgende stap is dan en je gaan wentelen in
een diepe depressie.
Ik kies voor een wat andere weg met de volgende insteek – We hebben allemaal de absolute
zekerheid dat het eens zal eindigen. Maar de wijze waarop en wanneer ligt in de
toekomst verscholen. Ja wij beiden hebben als patiënt een mogelijke, ik herhaal,
uiterste verkoopdatum meegekregen. Daar staat tegenover dat je straks met vette
pech op je fiets op weg naar huis door een vrachtwagen plat wordt gereden. Heb
je voor niets zitten piekeren- -Ja daar kan je best gelijk mee hebben… maar dan.-
Als antwoord geeft ik – Ik ga uit van de blote feiten en dat is dat ik elke dag
erbij als een mooi geschenk aanvaard en geniet ervan. Geniet van de natuur en de
momenten van geluk en rust over het zijn
als onderdeel van alles.- Er valt een stilte. Inmiddels is mijn infuus leeg, is
de tijd toch sneller gegaan dan ik dacht. Tijd om te gaan. We wensen elkaar
sterkte en als afscheid krijgt ik mee – Je cadeau opmerking neem ik mee, dank
daarvoor-
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten