Er is wieder DA

Er ist wieder da

Uit een Duitse film parodie over WO2. In mijn geval dus niet …een kanker die 10 jaar geleden verwijderd werd en verder gezond verklaard. Het kan anders lopen. Als sporter kreeg ik van de zomer bij het roeien een stijve bil. Nou kan dat zijn slecht zitten. Maar het bleef maar zeuren elke keer dat ik in een roeiboot zat. Dus naar mijn arts. Kon spierpijn zijn evt een beknelde spier. Voor de zekerheid naar een sportchirurg gezonden om te zien wat de oorzaak zou kunnen zijn. Deze kon niet direct vinden wel het feit dat de pijn van een rugspier naar het been ging. Einde raad een MRI scan. Niets als zodanig te vinden. Wel de stap om bij mijn vorige arts uroloog de MRI te zenden zodat deze vergeleken kon worden met het verleden. Week later wordt ik gebeld door mijn uroloog voor een afspraak. We hebben in het verleden een goede verstandhouding en we draaien niet om de feiten heen. Ja er is op de lage rugspier een tumor gevonden en vermoeden is dat het een uitzaaiing is van de vorige keer. Gelukkig blijkbaar langzaam groeiend. Dus door naar de  radioloog voor een punctie. Spelden prik biopsie en eerste indruk van hoe groot is het. Ongeveer 5 cm…en lieslymklieren aangetast.
Weer gesprek met mijn uroloog met de mededeling het is dezelfde kwaadaardige als de vorige keer. Voorland is een chemokuur want operatief verwijderen heeft het gevaar voor verdere uitzaaiingen. Dus we gaan het Chemo circus in. Jonge oncoloog die uiteenzet wat er wel en niet kan. Avondje Google maakt je niet echt vrolijk en bovendien informatie van meer dan 10 jaar terug. We beginnen met de oncoloog te plannen en tegelijkertijd worden onze vakantie plannen voor het voorjaar on hold gezet.  Intussen een second opinion bij het Antoni van Leeuwenhoek in Amsterdam aangevraagd. Geweest. Het gesprek met een vrouwelijke oncoloog die de mogelijkheden op een rij zet. Chemo eigen ziekenhuis past goed voor het geval. U ben voor uw leeftijd goed gezond dat is een voordeel. Slaat de chemo niet aan dan veranderd er veel. Ik stel de vraag van wat mijn uiterste verkoopdatum is. 2 jaar maximaal. Dood gaan we allemaal, maar toch is het even schrikken. Optie twee het lukt allemaal dan is de verkoopdatum een stuk later.. en dan is er een mogelijkheid tot verwijdering. We gaan uit elkaar met het vooruitzicht dat het team van ALV in Amsterdam mijn geval (in hun ogen speciaal)nader gaat bekijken en adviseren. Wachten dus.

Gisteren mijn eerste chemo. Van alle informatie die ik heb gekregen wordt je voor wat betreft de verschijnselen niet echt vrolijk. De stemming in de kamer met drie andere patiënten is gelaten en de uitwisseling van ervaringen en reden van de chemo wordt ongezouten met humor met elkaar gedeeld. Het infuus deze eerste gaat 2 uur duren. De tijd gaat snel ook omdat we over honden/vakantie/interesse en wat wel en niet kan. Het thuis front zit te wachten en ik heb mijn telefoon in de auto laten liggen. Balen dan maar via de secretaresse van de afdeling het tijdstip dat ik naar huis mag door laten geven.
Thuis gekomen ben ik moe maar hongerig. Na het eten en een portie tv plat. Nu vanochtend vroeg met de hond gelopen en naar de stad gefietst. Als het op de ze wijze doorgaat dan mag ik niet klagen. Niet te vergeten elke dag erbij is een cadeau.

Week later voel me beetje brak en heb een blaasontsteking. Kan voorkomen maar na drie dagen ff de arts gebeld. En  ja hoor moet aan de antibiotica. Twee dagen later  toch meer koorts. Moet de oncoloog afdeling bellen. -komt u maar naar het ziekenhuis gaan we eea doornemen- is het antwoord .Dus in de auto en rijden maar. Eerste hulp aanbellen direct binnengelaten. Urineflesje meegenomen voor de test en er wordt ook nog een coronatest afgenomen. 5 Minuten later lig ik op bed met aansluiting op hartmeter/bloeddrukmeter/zuustofmeter en mag bloed afstaan. De meters liegen er niet op bloeddruk ruim boven wettelijke norm, bezinksel in de urine en als klap op de vuurpijl -u hebt corona- We laten u opnemen  in de isolatiekamer  en u wordt daar verder geholpen. Intussen is het infuus antibiotica aan het druppelen. Nog een laatste vraag van de aanwezige arts.- u bent over de 70 en dus is de vraag reanimatie.- Je voelt je belabberd dus opeens wordt dit enigszins bedreigend. We blijven realistisch- een keer reanimeren, wordt het een plant, dan laten gaan- Corona en dat terwijl we 3 jaar voorzichtig met maskers en inentingen zijn doorgekomen. 1 avond boek bespreking en hup 5 dagen later R. en ik  aan de corona.. Aso bezoeker blijkbaar in de zaal.

Komt op een zaaltje te liggen alleen. De isolatie zaal voor corona. De verpleegsters in groene boerka’s gekleed doen hun best om het leven makkelijker te maken. Gelukkig kan om bij te komen van de achtbaan. 2 uur later wordt het eerste coronabed naar binnen gereden. Een invalide mevrouw die duidelijk blijk geeft van gebrek aan lucht en rochelend haar best doet te ademen.
Toch geslapen al is het maar 3 uurtjes. Beter dan niets .R. is bij de eerste hulp moeten vertrekken omdat de hond voor het eerst lang allen thuis moest blijven. -Laten we hopen dat zij niet de hele tent heeft verbouwd- waren de laatste woorden. Er is een bericht op de app om 1 uur nachts geweest- niets gebeurd hond was dolblij wat een schat- R.ziekt thuis uit
Ik wordt wakker en voel me een stuk beter, honger als een paard waar goed voor wordt gezorgd. Metingen perfect -geen koorts/bloeddruk van een sportman en minder pijn in de blaas. Komt mijn oncoloog langs – hoe gaat het met u, het komt ook allemaal bij  u- -ja , u zei indertijd dat ik een speciaal geval was dus ik had niet anders kunnen verwachten dan wel vermoeden- Ik blijf nog een nacht just in case en morgen dinsdag doen we chemo 2. Van de eerste ronde geen gekke gevolgen ondervonden behalve de rode koontjes op mijn gezicht. Voorde rest voelde ik me goed, heesters getrimd/10 000 passen met de hond dus voorlopig gaat het. De zaal is inmiddels isolatie voor 5 patiënten geworden. Een stille en een met een hoor ik later wondroos met alle nare gevolgen van dien en ook corona als kroon op het werk. Wondje aan een enkel in het zwembad open gestaan voor de bacterie. Koetjes kalfjes politiek en honden uitgewisseld. Het uitwisselen over onze ziektes in een minuut afgedaan. Je wordt niet rijk van de ellende van een ander. Nog een nachtje slapen morgen de chemo aan bed en dan naar huis is het bericht. Slapen weinig de zaal wordt geheel doorgezaagd door echte snurkers die elkaar in geluid en lengte lijken te overtreffen. En fin heerlijk dat het weer daglicht is. Ruim ontbijt erin gepropt met als klap op de vuurpijl eiwitrijk cappuccino drankje – ik weet niet hoe het smaakt dus je bent proefkonijn- krijg ik mee. Enfin kort – acceptabel en niet voor herhaling vatbaar-, alsof je gesuikerd scheerschuim aan het happen bent- Gebeld met mijn roeiteam en kennissen om bij te praten. Geeft mij een goed gevoel dat ik open erover kan praten en vooral geluisterd wordt en niet met recepten en of wenken aan komt zetten.
Dan naar huis welkom van de hond heerlijk R. weer te mogen omhelzen-. Wordt er een groot pakket  bezorgd. Maar we hadden toch niets besteld. Staat mijn naam erop. Dus openmaken komt er en ballon naar boven drijven. Kijk dat is een opsteker wat leuk de verre familie.  Maaltijd simpel  en snel ,dan opeens ben ik moe gestreden. Kijk nog een serie tv mee en ga naar bed. Geslapen als een roosje. Gezond weer op na dit epistel ,met de hond aan de wandel. Blaas werkt al beter. Corona beetje hese stem. Dus in huis nu twee sexy hese stemmen.

Watch this space