We zijn er weer doorheen de lange files in Frankrijk en
verder naar het zuiden. De ellen lange slakkengang op Schiphol. Maar kost wat
het kost we moesten en zouden weg. Want onze zielige medeburgers die het oh zoo
zwaar hebben gehad hebben het recht om op vakantie te gaan.
Vanaf mijn studeerkamer kan ik 18 strepen in de blauwe lucht zien. Allemaal in
aluminium verpakte vervuilers die verzand zijn in egocentrisme en narcisme op de verschillende
media. Apres nous le diluge, na ons de zondvloed. Passender voor deze tijd zou
zijn apres nous le Sahara.
Intussen hebben we hier ten lande de Afrikaanse temperaturen bereikt. De velden en bossen lijken die in Frankrijk in midzomer. Onze rivieren zijn al zo laag dat we lopend/wadend naar de overkant kunnen . De inflatie heeft al dubbele cijfers en van de verwarming vooruitzichten kun je allen maar somber worden. De ellende wordt nu politiek op het bordje van de nieuwe Tsaar Poetin gelegd. Makkelijk. De Hoekstras en Ruttes die blijkbaar meer aan stemmen dan aan belangen denken, blijven maar doormodderen. Het dezer dagen toneelstukje over stikstof en vluchtelingen is op zijn Duits Zum Kotsen.
Het boodschappenlijstje wordt maar langer:
Groningen / toeslagen/gaswinning/inflatie/vluchtelingen/stikstof/klimaat/brandstof/voeding
Mark Rutte heeft Ruud Lubbers ingehaald……nou dat is pas echt een dooie mus
Kunt u het nou nog volgen dan kunt u meer dan mij werd eens gezongen
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten