Observatie -Armeense kinderen Howick en Lili

Hun probleem is opgelost en in hun schoenen had ik hetzelfde geprobeerd. Daar staat tegenover alweer een precedent waarvan de gevolgen niet te overzien zijn.
Staatssecretaris Harbers heeft zich in de fuik laten leiden door een subtiel openbaar optreden van de advocaat en het daarbij het opgetrommelde mediacircus. De bevolking heeft zich in dit circus laten meeslepen zonder enige kennis van zaken. Maar dat is vandaag aan de dag normaal. De onderbuikgevoelens moeten nu bevredigd worden tot en met de uiten van doodsbedreigingen aan het adres van de secretaris.

Nu blijkt al weer dat de pluchelitis, het vasthouden aan de pluche zetels, hoogtij viert. Een Staatssecretaris, deel van de regering, die op zaaks niveau gaat werken en besluiten nemen. Dat is de grootste zonde die regeringsfunctionaris over zich heen haalt. Hij zet daarbij de resultaten van lange debatten in twee kamers die in wetgeving zijn opgenomen, resultaten van onder andere met de inbreng van zijn eigen partij, opzij . Erger is het dat de in wetgeving  vastgestelde regelingen en regels door dat gedrag teniet worden gedaan.
Daarmee is nu de deur ruim opengesteld voor de nog in Nederland verblijvende 400 kinderen. Let wel deze hebben geen fondsen en donateurs voor een goede advocaat en hun geval is voor de media allang niet meer interessant.

Weer blijkt dat een politieke rechte rug hebben tot het verleden hoort. De heer Harbers had zich verre moeten houden van dit enkele geval. Hij is indertijd ingehuurd om het kabinetsbeleid en de daarbij horende wetgeving tot uitvoer te laten komen. Ik herhaal tot uitvoer te brengen. Hoe kan hij nu nog onafhankelijk blijven ten opzichte van nieuwe gevallen?

Zijn wij en in die lijn de regering en de daarbij horende partijen van mening dat regels ten aanzien van bepaalde groepen veranderd dan wel anders toegepast dienen te worden, dan ligt daar het prerogatief om voorstellen te doen dan wel wetgeving aan te passen. Zeker niet in het achterkamertje van een Staatsecretaris. Gaan we op deze weg verder dan gaan straks leden van de regering zich bezig houden met de maaibeurten van het speelveldje in de buurt. 

Deze regering begint op een leeg kraslot te lijken….