Op een rit door het uiterste puntje van Limburg te rijden
vallen mij een aantal zaken weer op. Aan de ene zijde de groots in mooie lichte
baksteen opgetrokken abdijen en aan de andere kant de in donkere steen
uitgevoerde arbeidershuisjes langs de weg. Dat en daarbij een grijze met een
motregentje omlijste omgeving nood tot een licht pessimisme voor deze regio. Het meeste is inmiddels verleden tijd, maar
toch.
Gaat opeens de telefoon een nummer uit Amsterdam.
Interessant want onbekend nummer en dat
beloofd meestal wat. Krijg ik een meneer aan de telefoon die vraagt of, hij
noemt een naam die veel lijkt op mijn bedrijfsnaam klopt. Je voelt je direct in
de verdediging schakelen. Toch weer niet een stoorder die allerlei niet
gewenste zaken komt aanprijzen. Ik antwoord daarop strak met als doel dit
gesprek heel kort te houden. De man verontschuldigd zich en geeft aan dat in
zijn straat een aanhanger staat met de genoemde naam en de politie heeft al een
bevel tot verwijdering op het ding geplaatst. Neen niet van ons is mijn
antwoord. Jammer krijg ik als antwoord. U bent al de vijfde met een
gelijksoortige naam die ik bel zonder succes. Het is zo jammer als iemand
zoiets kwijt moet raken. Ik reageer erop dat ik het heel bijzonder vind dat er
zoveel moeite wordt gedaan voor de eigendommen van een ander. Ik spreek dan ook
mijn diepe waardering uit voor dit voorbeeldige gebaar, van mijn kant chapeau.
Krijg ik als antwoord - dit is de beste reactie die ik vandaag heb gehad. Dank daarvoor het heeft mijn dag gemaakt. - We nemen afscheid en opeens is alles iets minder grijs….
Krijg ik als antwoord - dit is de beste reactie die ik vandaag heb gehad. Dank daarvoor het heeft mijn dag gemaakt. - We nemen afscheid en opeens is alles iets minder grijs….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten