Zitten we met drie partners bij de notaris te wachten. De
stemming is goed en er worden over en weer de nodige opmerkingen gemaakt. Zo in
de trant dat de lectuur over erfenis scheiding, levenstestament etc. je nou niet echt vrolijk maakt. Als je dat
allemaal tegelijk zou willen regelen is het gezamenlijke oordeel dat het
springen van een brug goedkoper en sneller is. Intussen is een ouder stel bij
ons komen zitten. De indeling van de stoelen geeft hun niet de mogelijkheid om
naast elkaar te zitten. Mevrouw reageert op ons aanbod dat het niet nodig is
een stoelendans te beginnen. –We zitten al de hele tijd bij elkaar, dit is dan
weer wat anders- De guitige blik in de ogen van mevrouw nodigt uit om een
gesprek aan te gaan. –Bent u hier om iets te brengen of te halen?- -Nou volgens
ons kom je hier om te brengen en ja mag er ook nog voor betalen- Er wordt
gelachen. Het paar bestaat uit een weduwe en een weduwnaar die elkaar via het
net hebben ontmoet.- Ja hoor het net is er niet allen voor de jonkies. De muziek
is er voor mij nog lang niet uit met mijn 75 jaar.- Ter inleiding.
Nu hebben zij haar huis verkocht en de formele handelingen moeten nog plaats vinden. –We wonen lekker samen voor zolang het kan. We zijn beide gezond al is hij een beetje krakemikkig in de benen, maar voor de rest kan ie nog lekker mee- Meneer is wat bescheiden maar vindt het allemaal wel goed. De sfeer zit erin. Dus ook met haar even over de folders gesproken. Het antwoord is dan- Ja de folders zijn een bak plezier, Haha.- Wij worden intussen ontboden. We nemen afscheid en krijgen bij het weggaan nog even mee
Nu hebben zij haar huis verkocht en de formele handelingen moeten nog plaats vinden. –We wonen lekker samen voor zolang het kan. We zijn beide gezond al is hij een beetje krakemikkig in de benen, maar voor de rest kan ie nog lekker mee- Meneer is wat bescheiden maar vindt het allemaal wel goed. De sfeer zit erin. Dus ook met haar even over de folders gesproken. Het antwoord is dan- Ja de folders zijn een bak plezier, Haha.- Wij worden intussen ontboden. We nemen afscheid en krijgen bij het weggaan nog even mee
- Leuk met elkaar gesproken te hebben. De tijd wordt op die
manier niet verspild. In elk geval een stuk leuker dan het elkaar stil
aankijken in wachtkamers. Dat kunnen we straks allemaal in het
verzorgingstehuis lang genoeg doen. Blijf gezond en blijf lachen!-
Levenslust.
Levenslust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten