Denkworm= Gemeenten en broekriem=

We zijn met elkaar weer een jaar verder en de Gemeentelijke belastingen blijven gewoon stijgen.
De burger is langzamerhand horlogebandjes als broekriem aan het te gebruiken, terwijl de Gemeentelijke regenten bretels dragen omdat broekriemen niet meer passen.

Ik krijg regelmatig een naar gevoel in de maag als ik met de pet in de hand in weer een nieuw gemeentehuis binnentreed. Het kan niet op met de luxe. Airco , hete lucht gordijnen en elke keer de nieuwste tafels en stoelen. Niet te spreken over de inmiddels steeds grotere schermen waar de ambtenaar zich makkelijk achter kan schuilen.
 
De burger is blijkbaar tot horige geworden van de Gemeente, terwijl deze organisaties, misschien heb ik het helemaal mis, er zijn om u en mij gedienstig te zijn.
In de landen om ons heen is het gemiddelde Gemeentehuis meer dan 100 jaar oud. Hier te lande kan het blijkbaar niet op. Zeker niet in een tijd waarin zeer regelmatig met het woord bezuinigen en nog eens bezuinigen om de oren wordt geslagen.

Maar we kunnen ons wel druk maken over het (juridisch door verdragen onmogelijk geworden) sluiten van de grenzen. Eens kwam een partij met als titel voor haar programma de term -schuivende panelen-. Panelen die in de loop der tijden door het constante verplaatsen aardig sleets werden. Nu worden we met slecht riekende rookbommetjes bestookt om vooral ver van de dagelijkse werkelijkheid weg te blijven.

Beetje déjà vue ....