Ze gaan dus niet omdat hullie verzekeringen de reis etc niet dekt. Kenmerkend over het leukzijn gehalte van de betrokken BNN ers. Ja wat jammer nou.
Geen reportage van het aan het bed staan met een maanpak aan naast een stervende Ebola patient. Geen beelden van het in de armen hebben van een kind met ebola. Dat waren nou net de trekkers geweest om het geld uit de zakken van de goegemeente te kunnen kloppen.
OK hullie gaan niet.
Kijk dat geeft nu de kans om alle niet gemaakte kosten van luxe vliegreizen, verblijf in eerste klas hotels, kopieuze maaltijden, luxe vervoer, cameramensen en apparatuur, als goed gebaar in een keer over te maken op rekeningnummer 555.
Dat zou dan een echt mooi voorbeeld zijn van betrokkenheid met de ellende van anderen.
Dagje aan de telefoonhangen maakt dat echt niet goed.
donderdag 20 november 2014
woensdag 12 november 2014
Rethinker= Remember Verene’s Shepherd outrage on Dutch Nicolaus culture!!=
Remember the media hype of Verene Shepherd UN official that went for the
Netherlands in regard to an old custom of Saint Nicolaus and his helpers? Steaming
of anger on the television using terms as slavery, racism instilled in children,
disgusting culture etc. We could not get enough of her appearances in every
possible news-program. Must have done a lot for her career. This lasted for an
number of weeks and has only resulted in spoiling a tradition for children who
give a s… of what color the helpers are…
Now there is another item of which mrs Shepherd can have every reason to be angry and outraged. The open reintroduced slavery in some countries and in this line the new show of the IState. This is happening here and now and not something of the far past. Not a peep, nothing, nada, niente from mrs Shepherd.
One would expect the she would be climbing the barricades and let herself be heard at every occasion of her outrage of this abysmal fact. Where is she now? Is she calling all anti-slavery groups to act? Calls to arms to fight that system. Give a good example and start locally rallies in Irak and Libya? Same applies to the outraged Dutchmen who started the Nicolaus defamation in the first place.
Only silence…or has this to be filed as a typical example of a selective outrage? Could it be that mrs Shepherd CS make a division in slavery of some ethnic groups and on the other side the non-relevant slavery for Arabs ?
Now there is another item of which mrs Shepherd can have every reason to be angry and outraged. The open reintroduced slavery in some countries and in this line the new show of the IState. This is happening here and now and not something of the far past. Not a peep, nothing, nada, niente from mrs Shepherd.
One would expect the she would be climbing the barricades and let herself be heard at every occasion of her outrage of this abysmal fact. Where is she now? Is she calling all anti-slavery groups to act? Calls to arms to fight that system. Give a good example and start locally rallies in Irak and Libya? Same applies to the outraged Dutchmen who started the Nicolaus defamation in the first place.
Only silence…or has this to be filed as a typical example of a selective outrage? Could it be that mrs Shepherd CS make a division in slavery of some ethnic groups and on the other side the non-relevant slavery for Arabs ?
vrijdag 7 november 2014
Denkworm= van jonge naar oude leeuw is maar een monitor ver=
Opeens is het er. Je bent met van alles bezig en het lukt allemaal. Werken geen probleem en je kunt elke ellende met twee vingers in de neus aan. Het kan gewoon niet op, je voelt je nog steeds de jonge leeuw van rond de veertig.
En dan komt het. Je hart gaat opeens tekeer en je voelt je opeens niet jofel. Een lichte paniek slaat je letterlijk op de borst. Dus maar even naar de arts. Daar blijkt je hartslag wel erg hoog te zijn en je bloeddruk laat te wensen over. De arts kijkt bedenkelijk en verzoekt je op het onderzoeksbed te blijven liggen. Loopt weg en komt vertellen dat er een ambulance is besteld om je naar de afdeling cardio van het ziekenhuis te vervoeren. In het kort het baart zorgen. Je eega hoor je in de andere kamer even snikken, die moet de klap ook verwerken.
Intussen gaan je hersenen op volle toeren aan de gang.-Zou dit het begin van de startbaan zijn? Heb ik alles geregeld en zullen ze de stukken kunnen vinden…de ene gedachte verdrinkt de andere- Intussen is de ambulance aangekomen. Twee verplegers zullen mij op een brancard naar buiten brengen want op eigen voeten is het niet aan te raden. De eerste monitor is snel aangesloten en van mens ben je opeens patiënt vastgesnoerd op een brancard geworden.
Je voelt je spanning nog verder stijgen, omdat je een gevoel van machteloosheid over je krijgt. In de ambulance wordt nog een gevraagd hoe het gaat en of het erger is geworden. We gaan rijden. Grappig de bekende weg naar het ziekenhuis liggend naar boven kijkend te mogen aanschouwen. Een wonder hoe ambulance personeel met de dans van de drempels ook nog even een infuus inbrengen zonder zichzelf en of de patiënt te verwonden. Dan de eerste shot nitroglycerine. Moet helpen de doorbloeding van de pomp te versterken. Het werkt want ik krijg het lekker warm.
In het ziekenhuis ook weer het plafond van de eindeloos lange gangen aanschouwen terwijl je je afvraagt wat gaat het worden. De verplegers maken gelukkig grappen met elkaar over leeftijd en jong zijn, dat geeft voor jezelf ook weer wat rust. Wordt netjes op de afdeling Cardio gebracht en je mag op een bed plaats nemen. –tot ziens, maar dan wel niet in deze omstandigheden- Intussen is je gewezen verloofde op eigen kracht van huis naar het ziekenhuis gereden en al op de kamer aanwezig. De Cardio verpleegsters beginnen met de zuignappen rond de linker kant van je borstkas aan te leggen en de monitor aan te zetten. Direct wordt er een hoeveelheid bloed afgetapt om na te gaan of er sporen zijn van een infarct. De grafieken beginnen te verschijnen. Na enkele minuten komt een jongeman binnen, de cardiolog. Kijkt naar de grafiek en geeft aan dat hij de zaak even aan wil kijken en ook de resultaten van de bloedanalyse eerst wil zien. Een tweede shot nitro wordt voor de zekerheid nog even toegediend.
6 uur later komt de Cardioloog binnen. -Goed nieuws , het is niet het hart maar een andere oorzaak. Heeft u niet teveel op uw vork genomen?- En als klap op de vuurpijl - Dit komt vaker voor bij mensen van uw leeftijd….- Ik mag naar huis en moet met mijn arts overleggen.
De afspraak is snel gemaakt. Er moet van de bult een deel vanaf meer ontspannen en meer de tijd nemen. Over vier weken kijken of dit op eigen kracht lukt. Dus het roer omgegooid. Weer gaan zwemmen, fietsen, wandelen, opletten met zout en nitraten, alcohol met mate meer dingen doen met mijn echtgenote.
Vier weken later geeft de arts zijn OK- u heeft geen medicijnen nodig, ik kan aan u zien dat het beter gaat. Met andere woorden gaat heen en zondig met mate…-
En dan spreek je met leeftijdsgenoten en we schijnen in grote getalen hetzelfde te hebben mogen meemaken. De overgang van jonge leeuw naar oude leeuw (in het Italiaans klinkt het beter vecchio Leone) is maar een monitor ver…
En dan komt het. Je hart gaat opeens tekeer en je voelt je opeens niet jofel. Een lichte paniek slaat je letterlijk op de borst. Dus maar even naar de arts. Daar blijkt je hartslag wel erg hoog te zijn en je bloeddruk laat te wensen over. De arts kijkt bedenkelijk en verzoekt je op het onderzoeksbed te blijven liggen. Loopt weg en komt vertellen dat er een ambulance is besteld om je naar de afdeling cardio van het ziekenhuis te vervoeren. In het kort het baart zorgen. Je eega hoor je in de andere kamer even snikken, die moet de klap ook verwerken.
Intussen gaan je hersenen op volle toeren aan de gang.-Zou dit het begin van de startbaan zijn? Heb ik alles geregeld en zullen ze de stukken kunnen vinden…de ene gedachte verdrinkt de andere- Intussen is de ambulance aangekomen. Twee verplegers zullen mij op een brancard naar buiten brengen want op eigen voeten is het niet aan te raden. De eerste monitor is snel aangesloten en van mens ben je opeens patiënt vastgesnoerd op een brancard geworden.
Je voelt je spanning nog verder stijgen, omdat je een gevoel van machteloosheid over je krijgt. In de ambulance wordt nog een gevraagd hoe het gaat en of het erger is geworden. We gaan rijden. Grappig de bekende weg naar het ziekenhuis liggend naar boven kijkend te mogen aanschouwen. Een wonder hoe ambulance personeel met de dans van de drempels ook nog even een infuus inbrengen zonder zichzelf en of de patiënt te verwonden. Dan de eerste shot nitroglycerine. Moet helpen de doorbloeding van de pomp te versterken. Het werkt want ik krijg het lekker warm.
In het ziekenhuis ook weer het plafond van de eindeloos lange gangen aanschouwen terwijl je je afvraagt wat gaat het worden. De verplegers maken gelukkig grappen met elkaar over leeftijd en jong zijn, dat geeft voor jezelf ook weer wat rust. Wordt netjes op de afdeling Cardio gebracht en je mag op een bed plaats nemen. –tot ziens, maar dan wel niet in deze omstandigheden- Intussen is je gewezen verloofde op eigen kracht van huis naar het ziekenhuis gereden en al op de kamer aanwezig. De Cardio verpleegsters beginnen met de zuignappen rond de linker kant van je borstkas aan te leggen en de monitor aan te zetten. Direct wordt er een hoeveelheid bloed afgetapt om na te gaan of er sporen zijn van een infarct. De grafieken beginnen te verschijnen. Na enkele minuten komt een jongeman binnen, de cardiolog. Kijkt naar de grafiek en geeft aan dat hij de zaak even aan wil kijken en ook de resultaten van de bloedanalyse eerst wil zien. Een tweede shot nitro wordt voor de zekerheid nog even toegediend.
6 uur later komt de Cardioloog binnen. -Goed nieuws , het is niet het hart maar een andere oorzaak. Heeft u niet teveel op uw vork genomen?- En als klap op de vuurpijl - Dit komt vaker voor bij mensen van uw leeftijd….- Ik mag naar huis en moet met mijn arts overleggen.
De afspraak is snel gemaakt. Er moet van de bult een deel vanaf meer ontspannen en meer de tijd nemen. Over vier weken kijken of dit op eigen kracht lukt. Dus het roer omgegooid. Weer gaan zwemmen, fietsen, wandelen, opletten met zout en nitraten, alcohol met mate meer dingen doen met mijn echtgenote.
Vier weken later geeft de arts zijn OK- u heeft geen medicijnen nodig, ik kan aan u zien dat het beter gaat. Met andere woorden gaat heen en zondig met mate…-
En dan spreek je met leeftijdsgenoten en we schijnen in grote getalen hetzelfde te hebben mogen meemaken. De overgang van jonge leeuw naar oude leeuw (in het Italiaans klinkt het beter vecchio Leone) is maar een monitor ver…
Maar de leeuw geeft ff nog niet op.
zondag 2 november 2014
Denkworm= de film THE RAILWAYMAN=
Een film die een beeld geeft van wat mensen in bepaalde
situaties elkaar aandoen. De hoofdfiguur en diens verhaal zijn ware gebeurtenissen.
Een beeld van de Burma spoorlijn waar voor bijna elke spoorbiels over een traject van 400 km een gevangene in WOII zijn leven in erbarmelijke omstandigheden heeft verloren. Niet het USA verbouwde beeld van de brug over de rivier Kwai maar een rauwe weergave van wat het geweest kan zijn.
Het was in een woord verschrikkelijk. Verschrikkelijke taferelen van jonge mensen die door anderen in een hel worden geplaatst. En niet te vergeten dat de overlevenden er nooit over gesproken hebben. Hoopvol is het verloop van de film.
Een van mijn grootvaders heeft dat verblijf op kosten van de Japanse Keizer mogen meemaken en is niet meer teruggekomen.
Het bleef aan het einde van de film erg stil in de zaal.
Een beeld van de Burma spoorlijn waar voor bijna elke spoorbiels over een traject van 400 km een gevangene in WOII zijn leven in erbarmelijke omstandigheden heeft verloren. Niet het USA verbouwde beeld van de brug over de rivier Kwai maar een rauwe weergave van wat het geweest kan zijn.
Het was in een woord verschrikkelijk. Verschrikkelijke taferelen van jonge mensen die door anderen in een hel worden geplaatst. En niet te vergeten dat de overlevenden er nooit over gesproken hebben. Hoopvol is het verloop van de film.
Een van mijn grootvaders heeft dat verblijf op kosten van de Japanse Keizer mogen meemaken en is niet meer teruggekomen.
Het bleef aan het einde van de film erg stil in de zaal.
Abonneren op:
Posts (Atom)