Denkworm=Gemeentelijke paleizen=

Ben je genoodzaakt weer eens een gemeentehuis te moeten bezoeken krijg je het volgende toneelstukje te verduren. Het is 10 voor 12 in de ochtend. Lege balies  en een groepje nummers voor je. In een achterkamer die net vanaf de harde stoelen te zien is, zit een ambtenaar rustig op zijn mobiel te spreken. Uit de gebaren en de toon  valt op te maken dat het gesprek benevens de ambtelijke plichten ligt. Dan wordt er als klap op de vuurpijl ook nog een kopje koffie genuttigd begeleid van een sappige boterham. Intussen wordt er bij de wachtenden gemord. De receptioniste is blijkbaar opmerkzamer, want na een telefoontje dat het koffiedrinken stoort, is er actie. Gelukkig, wij zijn er voor de ambtenaar die de gratie heeft om ons te helpen. Gaarne zullen wij ons belastinggeld aan de ambtenaar overdragen om zijn schaarse gunsten te mogen ontvangen. Neen, u staat niet goed op de foto uw beide oren moeten geheel zichtbaar zijn. Of je maar weer een ochtend vrij wil  nemen. Dit tafereel is dan voorafgegaan aan de binnenkomst van dit paleis van burgerdiensten. De ingang van dit riante pand, onlangs voor de zoveelste keer gerenoveerd is voorzien van een warme lucht gordijn. Dit is met name aangeschaft om ervoor te zorgen dat de medewerkers binnen in een t-shirt en korte mouwen midden in de winter mogen werken. Dat je als klant bijna een hartverzakking van de warmte krijgt, getooid in je warme jas en sjaal, zal de gemeente een zorg zijn. In de zomer kom je bezweet uit de 25 en meer graden warmte in een ijskast, want de airco moet op volle toeren voor het gerief van de werkenden draaien. Met een komende verkoudheid door het grote temperatuurverschil mag je dan blij zijn dat je ook nog de gevraagde dienst krijgt. Natuurlijk  zij hebben recht op een perfect werkklimaat want anders kunnen de handjes niet aan het wapperen worden gebracht. Tijd dat wij als burger recht hebben op een snelle en correcte behandeling en minder kosten.

Ooit naar gemeentehuizen gekeken bij onze zuider- en oosterburen? Nada nieuwe gemeentehuizen. Gebouwen die ver van de vorige eeuwen stammen. Is het warm dan gaan de ramen open. Is het koud dan worden truien en vesten aangedaan. Soms een broodnodige aanpassing maar nooit geheel nieuw opgetrokken paleizen. De Ambtenaren en Gemeentegelden zijn in het buitenland er voor de burger en niet anders om. In Nederland zijn zover doorgeschoten dat gemeenten die bijna onder financiële curatele staan nog steeds er lustig op bouwen en verbouwen. De verhoudingen Gemeente en burgers verworden tot een internet loket. Stel je voor je zou als beambte door zo’n vieze burger, beter nog het vulles, worden aangesproken en nog erger verantwoordelijk worden gesteld voor je handelen. In Oostbloklanden zijn de pleinen al bezet door burgers die van het ruime overheid- vreten van de gezamenlijke trog een halt toeroepen. In Olland zijn we blijkbaar zo murw dat we alles maar voor zoete koek aanvaarden bang dat we zijn dat we niet meer krijgen waar we recht op hebben. Op het Malieveld beginnen de madeliefjes lustig te groeien op de daar ten grave gedragen rechten van de burger.  Ambt te naar...