New York marathon. Uiteindelijk afgeblazen. Niet om het feit
dat sportief door velen de deelname
afgezegd werd maar gewoon omdat de NewYorkers
een dergelijk event minder toepasselijk vonden. (Sandy)
Dan krijg je verhalen over huilende marathonlopers die oo zo
teleurgesteld zijn dat het niet doorging. Dat terwijl drie straten verder vanaf
de verwarmde en verlichte hotel met alle mogelijke voorzieningen waar deze
sporters verblijven, inwoners staan te huilen omdat zij alles kwijt zijn. Hele
wijken die niets meer hebben dan wel nog steeds verstoken zijn van basis
voorzieningen.
De huilende marathonloper die nu nog met droge ogen komt
vertellen dat hij ondanks alle ellende in New York de reis is aangegaan is een
toonbeeld van egocentrisme van de ergste soort. Daar is geen greintje
sportiviteit meer aanwezig. Niemand die
zich aanbied als sporter om te helpen. Neen we gaan voorzieningen vragen om in
Central Park toch nog een renverdwazing te organiseren en dat nog wel door een
Nederlandse Schaatser.
Sport is tot verdwazing geworden, het spreekwoord= mens sana
in corpore sano= is verwoord tot =mihi,mihi,mihi= voor de niet latinisten,
ik,ik,ik. Ze mogen van mij de volgende marathon tooien met t-shirts met de
woorden –fuck you- ….
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten