Urbi et Orbi met een half volle Pieters plein gaat langzaam aan, ten onder aan sleetsheid. De in middels langzaam aan leeftijd inzakkende Paus houdt zich blindelings vast aan oude formules, zonder in te zien dat het erg nodig is grondig met de bezem door de eigen gelederen te gaan. Kenmerkend voorbeeld is het moment dat, gelovigen uit het Plein beneden voor de Paus zingen,de aanwezige hulp prelaat dwars er doorheen zijn stukken begint voor te lezen. Summa Arrogantia om met de binnen de muren gebezigde taal te spreken.
Paar minuten later A.Bodart die in aansprekende taal kort en krachtig weergeeft waarom naar zijn inzichten het gaat. De taalkundige Jezuïetenwortels blijken goede grond te hebben gevonden. Wijzend op San Franciscus die naast de Bijbel ook de natuur belangrijk vindt.
Heeft oog voor de ellende die de gelovigen met het gebeuren binnen de kerk hebben en stelt daar tegenover dat er meer is dan dat, vooruit kijken als troost. Voorop gesteld het gezegde –Acht de ander hoger dan uzelf-. Geeft volmondig toe zelf ook uit een verwend nest te komen en dat echte innerlijke schoonheid zich in handel en wandel naar buiten kenbaar maakt en rust in de mens teweeg brengt. Met andere woorden laat het kind in de mens niet verdwijnen..
Een aardig voorbeeld van een prelaat met twee voeten in de maatschappij.
AB for Pope als voorzet voor de komende 2000 jaar?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten