Goede voorbeelden, waar?

Waar zijn ze gebleven? In een wereld waar blijkbaar met gemeenschapsgelden kan worden gesmeten. Om er een paar te noemen.
Banken die van uw en mijn centen via de overheid ondersteund worden in een door dezelfde banken door arrogantie en slordigheden zijn veroorzaakt nu alweer over bonussen zitten te mekkeren. Alsof de eerder veroorzaakte ellende niet meer telt.
Woning stichtingen waarvan directeuren slordig met gelden omgaan en vooral geïnteresseerd zijn in eigen zaken.
Algemene ziekenhuizen waar het enkel om de inkomsten van sommigen gaat en de patiënten voor deze goden maar moeten buigen.
Publieke Omroep directeuren die menen op drie en meer keer de Balkende norm recht op te hebben. Die dan in de kranten menen dat zij dat verdienen en dit met waar hebben we het over afdoen.
Even terug naar af. Van uw en mijn belastingcenten.
Men zou toch kunnen verwachten dat met deze overgedragen/ afgedragen gelden, dus van derden, voorzichtiger zou worden omgegaan.
Maar niets van dat alles onder de vlag, dit zijn normale salarissen, wordt er grif gesnaaid, verrijkt, gegraaid ikke ikke and f.. the rest.
Het toppunt is dan dat ook bepaalde politici dit verdedigen met de stelling dat deze verzameling, u vult het maar in, anders naar het buitenland vertrekt. Misschien is het wel eens goed om dat maar eens plaats te laten vinden. Kunnen we ze uitzwaaien, wel even belastingen afrekenen voor ze weggaan. Wedden dat voor de Balkenende norm hele rijen capabele personen met ervaring en gemeenschapszin zich aan zullen dienen?
Dat bij commerciële instellingen en organisaties tig keer de Balkenende norm wordt overschreden is wat anders. Dat zijn private instellingen en daar wordt betaald wat de gek ervoor geeft. Valt dit bij de consument slecht kan hij altijd naar de concurrent overstappen.
Bij overheden en daaraan gekoppelde instellingen is dat niet goed mogelijk.
Waar blijft de partij die durft deze wanverhoudingen in de publieke eens aan de orde te brengen en aan te pakken?
Beginnen met een forse snoeioperatie aan de verschillende toppen om de kosten terug te brengen. Bij de instanties zoals woningbouwstichtingen en gesubsidieerde banken de raden van commissarissen en besturen aan te spreken en indien nodig wegens wanbeleid aan te pakken.
U raad het al, die partij bestaat niet en zal ook nooit bestaan omdat diezelfde politici straks weer de directies en besturen van diezelfde instantie zullen vormen. En dan hebben we het over de maffia in Italië en Rusland. Daar is het ten minste goed zichtbaar hier ligt het allemaal in het verborgene. Ook daarin blijven we de eeuwige calvinisten.
De term noblesse oblige is allang dood en begraven. De =goede voorbeelden =zijn verworden tot de Berlusconis, de patserige voetballers en de Maserati rijdende woningbouwstichtingdirecteuren. En dan met z’n allen vinden dat de normen en waarden aan verval toe zijn.
Zullen we maar beginnen met een goed voorbeeld door de persoon die u elke dag in de spiegel aanstaart, komen we misschien een stapje verder.
Want, in het parlement worden Kamervragen over de scheidingen van BNers voorbereid,da’s pas echt belangrijk……