Eerst klagen we over de vele reparaties op het spoor en aan de treinen. Dan klagen we over de te volle treinen, dan weer over de regeling, de aankomst en vertrektijden en tenslotte over het slechte onderhoud.
En maar naar elkaar wijzen, lekker makkelijk. Waar blijft de kantonnier (verdwenen baan) die voor een vergoeding een deel van de spoorlijn onder zijn beheer had. Er trots op was de lijn schoon en onderhouden te houden. Die meldingen deed bij gevaar die precies wist waar hulp in geval van calamiteiten te halen was en zorgde dat alle rommel langs de lijn verwijderd werd.Hoeven we ook geen banen meer te verzinnen, lossen we meteen twee problemen op. Ten eerste de werkgelegenheid en ten tweede de voortdurende klachten over het onderhoud en uitvallende treinen. Minder verlies aan arbeidstijd en afname van de verhoogde bloeddruk van reizigers. Ja het zal ten koste gaan van de bonus van een aantal veel verdienende efficientologen. Nou en?. Koning reiziger is reeds gezakt naar het niveau van een vervoerspakket.
Dan maar de auto…..
salut
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten