Vergeten zijn de arme stakkerds die met de gebakken peren blijven. Financieel aan de grond, bezittingen kwijt en tot op de dag van heden als –fraudeur—te boek staan.
De ene na de andere (hoooge) ambtenaar die zich als in een Wajangspel het ene na het andere verhaal opdist, in de trant van weleer gehoorde opmerkingen van =Wir haben es nicht gewusst =en =zu Befehl ausgefuehrt= Want de wet moest en zou gevolgd worden. Was dat niet ook al 75 jaar geleden vreemd genoeg de rigeur ?…
Blijkbaar waren deze top ambtenaren met het ruime kantoor, de auto van de zaak en het bijgeleverde salaris niet in staat kritisch naar eigen departementaal functioneren te kijken. En nu allemaal stil hopen naar een overplaatsing naar en betere functie op een ander departement..
Op de achtergrond hebben we de politici die nu, in het -onderzoek- in de modus -NICHT GEWUSST- als konijnen in de lampen van de auto staan te staren en nog steeds niet de juiste toon weten te vinden.
Balletje,
balletje, balletje tussen Sociale Zaken en Belastingen en totaal geen interesse
in de rokende sociale puinhopen die achter blijven.
Ze doen een plas en laten de zaak zoals die was…net als de Provinciën in de 17e
eeuw.
Kenmerkend dat de naam Wiebes ook bij dit debacle weer opduikt . Ben benieuwd
welke nieuwe baan hij straks gaat krijgen en de daaropvolgende ellende, ik houd
mijn hart vast…