observatie vuurwerk

Ze zijn er weer. De dicht op de aapmens gelijkende mensheid voorzien van armen, die ook staande bijna tot aan de knieën kunnen reiken,  met een plastic zak in de ene en een aansteker in de ander hand. Die elk jaar weer op s’ heren wegen vuurwerk afsteken. Daarbij is het de kunst, voor dat de winkels vuurwerk met vergunning kunnen verkopen al met de gein te beginnen. Een lol dat ze hebben . Vooral knallers want dat is pas echt. Gebruikt tegen ouderen, kinderen, dieren tegen brievenbussen en ga zo maar door. Dat heet dan weer een cultuurgoed…

Tegelijkertijd komt er weer een campagne op de buis om de aapmens erop te wijzen dat vuurwerk gevaarlijk is. De politie moet weer in alle sterkte rondrijden om de vuurwerkverdwazing in de hand te houden.
Dit jaar worden we getrakteerd op de mededeling dat de weinige agenten die geen vervallende vakantierechten hebben er op de vuurwerkvrije gebieden extra gaan letten. Zogenaamde voetzoekers.

Het wordt nu tijd voor een andere vorm om vuurwerk binnen de perken te houden. De zogenaamde vuurwerkselectie. Vuurwerk liefst illegaal moet meer ,echt veel meer, springstof bevatten met een lontje dat misschien tussen 1 en 2 seconden afgaat.
De gebruiksaanwijzingen liefst in het Chinees of Arabisch (voor meer couleur) zo dat ook niet de moeite gedaan moet worden om een en ander vooraf te  lezen. En zie de selectie volgt dan met een knal vanzelf.
De beelden van afgerukte ledematen kan ons bespaard worden want als het goed is ingericht zijn de afstekers gewoon met een ferme knal aan hun einde gekomen. Vuurwerk tot in den dood zullen we maar zeggen. Scheelt ook weer in de bezetting van eerste hulp posten en ziekenhuizen. Niet vergeten het werk voor kistenmakers en crematoria, begrafenisondernemingen en begeleiders dat hierdoor ontstaat. De een z’n dood de ander z’n ..
Het signaal voor anderen is dan op eens letterlijk luid en duidelijk. Op den duur is het aantal plastic zakkendragers op de vingers van een hand te tellen. Een hele opsteker.
Voor de (on)gelukkige afsteker is er troost want zij worden bijna volgers van wijlen Andre Hazes met een verschil dat hun aardse windselen op de grond achterblijven….

Een (veilig) uiteinde toegewenst of ga er echt groots knallend tegenaan Walhalla zal u mogelijk ten deel worden……

observatie: de vaas van Rutte en koekjes

teer natuurlijk maar dankzij de vaste hand van Rutte CS blijft het heel en wij allemaal krijgen als blommetjes net genoeg water om te overleven. Sublime reclame voor de goede daden van de VVD, zeker met het oog op de verkiezingen in 2019.  
De uitspraak doet mij een beetje denken aan -ein Volk ein Fuehrer- van weleer. En de laatste zou voor iedereen zorgen, wat later verre van de waarheid was.
Of is dit vaasje bedoeld als aflaat voor de 1000 euri die ons werden voorgehouden…?

Toch heeft Rujtte  nmm iets huiselijks in zich. Ik stel mij voor dat bij het bezoek van Mrs May de volgende conversatie moet hebben plaats gevonden.’ Dear Theresa can I pour you a cup of coffee? Yes please…’ Er wordt vakkundig in wit porselein een keurig Haags, dus met ruime rand, kopje geschonken. Dan komt het ritueel van de doos met koekjes. ‘We always have a biscuit with the coffee. Hij maakt langzaam de doos open zegt . ‘  A biscuit Theresa?’

Zij steekt haar hand uit maar net voor dat zij een van de koekjes kan aanbraken sluit hij de doos met een klap en zegt in zijn beste Engels
 ‘sorry as we say in Europe no more cookies this time’

Komen ze buiten en de mededeling wordt: ’we had an interesting conversation…’

observatie: het kruis is weer terug

We zijn door omstandigheden, voor sommige zaken, langzamerhand gezakt naar de vroege middeleeuwen. Let wel we kunnen vandaag met broeder internet alles in huis krijgen dankzij de bekende druk op de toetsen. Geen moeite en je hoeft enkel je voordeur open te doen om het bestelde in ontvangst te nemen, wind en regen en vervelend winkelpersoneel zijn je bespaart gebleven. En niet vergeten de tijdwinst. Dus beter en sneller kan het niet, vandaag besteld en ook nog gekregen is bijna normaal.
Elke keer is het een surprise om te zien welk uniform dan wel uitdossing aan jouw voordeur staat om het pakket af te leveren. Er wordt netjes naar je naam gevraagd en dan komt het moment suprême. -Wilt u alstublieft op het schermpje tekenen voor ontvangst.-
Dan begint het dilemma, je naam past nooit, het pennetje schrijft  amper en het resultaat ligt heel ver van de bedoeling. Ten einde raad ben ik maar over gegaan tot het tekenen met een kruisje .Eigenlijk op de wijze dat een middeleeuwse analfabeet dat deed. En waarachtig het werd in dank aanvaard…..niets nieuws onder de zon..